Direkler ve dilekler

Fenerbahçe tıpkı Trabzonspor maçındaki gibi hızlı, hırslı ve kararlı başladı karşılaşmaya... Futbolcular bu maçı alamazlarsa, geçen haftanın da pek bir anlamı kalmayacağının farkındaydılar. Bu, karar maçlarından biriydi.

Manisa her takım için zor bir deplasman. Hikmet Karaman’ın takımı bu ligin en diri ve dirençli ekiplerinden biri olduğu tartışma götürmez bir gerçek. Doğru koşu ve doğru hamleyi ve sıkıştırmaları iyi yapıyorlar. Hem de bıkmadan, usanmadan.

İlk yarı daha çok kora kor mücadeleyle yoğuşmalı, zaman zaman da boğuşmalı geçti. Bu 45’te akıllarda kalan iki hareket; Manisaspor’un üst direğinde patlayan vuruş ile Fenerbahçe’nin boş kalesini teğet geçen dokunuştu.

Alex’e yoğun mahalle baskısına rağmen oynayan ve oynatan kader adamıydı. Niang mecburi sol kanat hizmetinde gole kadar silik, Semih ise penaltı pozisyonuna kadar ‘etkisiz eleman’dı. Mehmet Topuz ‘savaşan’, Emre Belözoğlu ‘çırpınan’, Gökhan Gönül ise ‘aranan’ isimlerdi..

Anlık gaflet uykusu ‘Kahe’ molasıyla son buldu. Sarı-Lacivertliler seyrederken o bomboş vurdu. Manisaspor bu golün ardından yakaladığı maçı kıracak kritik pozisyonları harcayınca, Fenerbahçe önce tabelayı eşitledi, ardından galibiyeti yakaladı. Maçın ‘en heyecanlı yerinde’ noktayı koyan da Dia oldu.

Fenerbahçe çok kritik haftada, çok kritik bir deplasmandan, direklerin inatçı muhalefetine rağmen kayıpsız çıkmayı başardı. Bu farkındalık ve silkiniş sürdürülebildiği sürece yol da aydınlık olacaktır.