Kime şikayet edeyim seni, eeeey Makus kader? Fransa oyununa iyi başlamadık. Biz tutukluk yapıp atışları kaçırdıkça, onlar sayıları yakaladı! Farkı açıp çift hanelere kadar çıkardılar 15 sayı farklara kadar ara açıldı. Mehmet Okur müsabakanın henüz 5. dakikasında bençte öyle bir kızarmıştı ki; ne müsabakalarını izlemiş ve böyle sıkılıp, ateş kırmızı olduğunu hiç görmemiştim!

Bizans konulu filmlerde Kara Murat dayağı yer, yer ve herkes yere serilmesini beklerken; silkinip karşısındakileri yerle bir eder ya ! Bizimkiler de aynen öyle şahlandı ve oyunu da skoru da ele aldı. Ümitlerimiz tavan yaptı. Sonu da mı kader yine Türkiye’mize yapacağını yaptı. Son anda kaybettik. Çünkü izlediğimiz Kara Murat serüveni değil, reel bir kavgaydı!

Oysa saniyeler kala fırsat kapımızı çaldı. Cedi Osman’ın kaçırdığı 2 faul atışı sonrası, üstelik kasti faul ile de, topu oyuna sokma hakkını kazanmış olmamıza rağmen, masanın neden öttürdüğü gong, adeta idam fermanımız oldu! Sahanın içinden hızımıza ‘dur’ diyemeyen teşkilat, Gürcistan müsabakasındaki gibi, masadan yetişti !

Buğrahan takımımız yıldız, Furkan en yürekli adamıydı. Sertaç şanına yakışan üretimi ikinci devre yaptı. Cedi Osman ve Alperen kendi bekledikleri ve bizlerin beklediği performanslarından uzaktı. Geçmiş müsabakalarda ürettikleri için yine de şükran duygularımızı göndermeliyiz tabii. Şehmuz Hazer bir kocaman yürek oldu, her kritik anlarda, bravo valla. Ay Yıldızımızı paylaşan, tüm yiğitlerimiz ve emeği olanlara şükran.

Sahada mükemmel işler yapıyor olsalar da, lobi gücün yoksa; bütün emekler hava! Biz bu hale ‘kader’ diyor ve kaderimize sövüyoruz! Hikaye tabii.

Gürcistan’da doğru dürüst yemek yiyemeyeceksiniz, Almanya’da oynayan Fransa Köln’den geçip doya doya antrenman yaparken, Gürcistan’dan gelen siz, bir antrenmanla kritik maça çıkacaksınız. Hakemleri ve FIBA günahlarını kayda geçecek, zapt edecek bir güç bulamayacaksınız ve hüsranı kadere bağlayacaksınız!

Futbol federasyonu sporcularımızın ulusal turnuvalarına sadece özel aşçı ve gıda malzemesi değil; içecekleri suyu bile götürürken; basketbolcularımıza neden böyle ?

Ergin Atman’ın sadece coach vazifesi değil, idari konularda da mücadele verdiğini gördüm. Sadece Ömer Onan’ın uğraşması, olmuyor yani !

87-86 kaybettiğimiz oyun; Torino’da yaşadığım Aris üzüntüsü ardından yaşadığım ikinci büyük üzüntü oldu basketbol dünyamda. ‘Kader kime şikayet edeyim seni?’

Gürcistan’da Made in Turkey Turgay’ın FİBA’sı ; 4X4 ölçülerinde basketbola ihanet ve inkar görseli sundu. Bravo! Türk Milli Basketbol takımı iki yenilgi aldı. Bu üzüntüler oyun kurallarının, spor ahlakının şahit olunan alenen yerle bir edilmesinin neticesidir nokta.

Eğer İspanya karşısında hakem melunluklarıyla yenildiğimizi görmüşsem, teknik analiz denilen istatistiklerin zerre kıymeti harbiyesi yoktur gözümde. Sizlerin de olmasın sakın!

Yok ribaunt zaafiyeti yaşadık, yok o yeterli dakika alamadı, Larkin’in bileği sakattı, Mahmutoğlu boş şutu kaçırdı; pekio halde milli basketbol takımımız İspanya’yı son anda elinden nasıl kaçırdı ?

Hakemler öncelikle Alperen’i çat çat faullerle yıldızımız dahi, ne olduğunu anlayamadığı düdüklerle harcadı. Skorer gencimiz kenarı boyladı! Sonra Cedi Osman’a oynadılar ! Ve hangi teknikle öttürüldüğü asla anlaşılamayacak bir teknik faul düdüğü çalındı. İki oda bir salon İspanyol’ların, basketbol kurallarını imha eden hamleleri görmezden gelindi. Bizim evlatların her hareketleri, hatta nefes almaları bile, düdüklerce en ince yöntemlerle gözlem altına alındı!

Berlin Türk’lerin yoğun olduğu bir yöre. Seyirci desteği ve basketbolcularımızın doğruları, FİBA’nın tüm melunluklarını boşa çıkarabilir! Bilumum yamukluk ve türlü provokasyona rağmen kıl payı yenilgilerle grup liderliğini maalesef kaçırdık.

Almanya’da çok şey değişebilir yani. Gürcistan da yaşadıklarımız herkes için derstir!

Direkten dönen toplar, kaçan penaltı, iki sarıdan atılan Abdülkerim. Aslanlar aslanı Boey’den başka herkeste; fizik güç zaafı sırıtan 10 kişilik Sarı Kırmızılı tarafa ‘Gazisaray’ demeyelim de ne diyelim Allah aşkına? Hele Kerem harbiden ediyor hınca hınç dolu tribünler ve camiayı verem! Savunma aksiyonlarında zaten yoktu, uzun süredir hücumda da yok. Demek ki derdi çok. Sanırım terapi ihtiyacı da çok. Gaziantepspor dikkat çekici şekilde çıkmamakta ısrarlı. Galatasaray mı? Gol kovalıyor gözükürken, konuk lahmacun hamuru gibi bir kabardı, Sagal 27’de Maxim asistinde golü attı: 0-1. Gel de şimdi onca nafile hücuma yanma. Galatasaray’ın istenilen vasıfları yakalamasını da sabırla bekle.

Önemli bir sınav verdi

Bu takım olacak, olacak da zamana da, ihtiyaç olacak. Okan Buruk dün gece önemli bir sınavdan alnının akı ve 3 puanla, üstelik 45 dakika 10 kişiyle mücadele etmek zorunda kalmasına rağmen çıktı. Devam Okan Buruk, mücadele et kalma buruk. Zaten böyle zorlu işlerden daima başarıyla çıktığın için camiada çok fazla sana inanan. 36’da Yunus mükemmelliği ve rakip savunmacı asisti Gomis’le 1-1 Aslanlar gol ararken 45’te Abdülkerim’i kaybetti! İkinci yarı müthiş bir Boey ve özlediğimiz Galatasaray sahadaydı. 72’de Gomis’in kaçırdığı penaltıyı kurtaran Günay’ın ayağı sanki çizginin ön tarafındaydı! 90’da Seferovic Galatasaray’a şeker tadında bir gol atarken, Gaziantep tarafını da galiba diyabete uğrattı: 2-1. Galatasaray dün gece Galatasaray gibi oynadı ve kazandı. Beklenenler çok ince detaylara kaldı.

Ev sahibinin motivasyon değerleri, mücadelesi ve potadan 88 - 83 galip ayrılmasına elbette saygı! Saygı da Furkan’a soyunma odası koridorunda reva görülen saldırıya ne demeli ? Baş rolde de resmî emniyet güçleri. Yani Gürcistan polisi. Cast ise Gürcü yedek sporcular ve resmî görevliler. Ayıptır ayıp! O gençler size emanet değil mi eeeey Gürcistan devleti?

Komşu (!) Gürcü’ler spor adabına sığmayacak bilumum çirkinlikleri basketbol kitabına uydururken, masa hakemleri de oyunun 28 saniyesini badem etti. Olgun Sanadre gencecik Furkan’a önce faul yaptı, sonra üzerine gidip birşeyler söyledi. İtişme başladı, ortalık karıştı saat mı ? Çalıştı !

Türk Milli. Asketbol takımımız her antrenmana, adeta deplasman müsabakasına gider gibi gidiyor. Olmaz! Made in Turkey FIBA Turgay ise, kulağı üzerine yatmış sütre gerisinde bekliyor. Bu iş oğluna başkanlık sözü verdiğin babanın, seçimde sana kıyak yapmasına benzemez Turgay ! ‘Katran ve tüy’ için bir numaralı aday olduğunu kanıtlar. Çünkü karşında şimdi; Ay Yıldızlı basketbolcularımıza ve TBF’na her türlü musibetliğin yapıldığı Türkiye Cumhuriyeti var.

Efes Pilsen - Aris ; Torino finalinde basketbol adabına aykırı, her türlü haydutluğa bizzat şahit olmuş fakat bir milli müsabakada benzer operasyonlara ; tevessül edilebileceğini hiç aklıma getirmemiştim!

Ergin Ataman ve sporcularına; yiğitçe mücadeleleri sonunda ‘ geçmiş olsun ‘ diyor, üzüntülerini milletçe paylaştığımızı bilmelerini istiyorum.

Bilumum kirli oyunlara geldik ve 2 uzatmanın neticesinde 88 - 83 kaybettik. Önümüze bakacağız, bakmak zorundayız ‘bu kirlilikle uğraşılır mı, uğraşılmaz mı, acaba değer mi?’ diye. ‘To be or not to be’ meselesi ortamının tam ortası yani!

Made in Turkey Turgay’ın FİBA’sı A Milli Basketbol Takımımız’a ; Avrupa Şampiyonası için yüzde 7 şans vermişti ! Bir zamanlar Yugoslavya, Yunanistan egemenliğindeki FIBA turnuvalarında, neler neler olup ne işler döndüğünü hatırlayınca; canım sıkıldı valla. Acaba bir provokasyon da, Made in Turkey Turgay zamanında mı kurgulandı acaba diye! Neden? Türk Milli Basketbol Takımımız ve Anadolu Efes’in, en kritik müsabakalarının nasıl üst üste bindirildiğini anımsadım tabii. Basketbolcularımızı maddi. manevi yer ile yeksan etme çabası humanlarına; ‘tüy&katran’ formülü aklıma geldi hemen. Bu şık buluş şampiyon BJK Basketbol takımı efsanesi Ali üstadımız’dan esinlenilmiştir.

Bulgaristan her branşta, hatta trafikte dahi Türk milletine karşı daim yüksek motivasyon hamilidir. Üstelik bu kez kadroları da iyi idi ama asla bizim çocuklarımız kadar değil. Kalite ve oyun kurgusu artılarımıza rağmen ilk yarı zorlandığımızı söylemeliyim. Ekstra motivasyonlu Bulgar ekibi, çok kolay sayı buldu. Hepimizi şaşırttı. Rakibin Bost ve Vezerkov mükemmelliklerine diğer arkadaşları da uydu. Müthiş isabetli oynadılar. Hatta şöyle ifade etmeliyim , azimle nereden salladılarsa sayı buldular! Aynen ‘sabırla direnen, mermeri bile deşer…’ sözü gibi bir şeydi yani ilk iki periyot.

Gelelim bize ; istenilen anlamda konsantre başlamadık. Futboltif deyimle kademe anlayışımız ve adam paylaşımımız defoluydu! Yediğimiz sayılar çok oldu. Oldu da biz de attık ve savunma gardımızdaki gaflarımızın cezasını ağır şekilde ödemekten kurtulduk.

İkinci devre Bulgar ekibi yoruldu, yorulunca şut isabeti azaldı. Uzun sözün kısası biz açıldıkça onların nefesi tıkandı. Larkin’in devreye girmesi ve sayı yapmaya karar vermesi, hele hele Alperen’in onca sayısından sonra Harlem oyuncularını dahi kıskandıracak ters smaçı, Bulgar’ları yerle bir etti 101 - 87 Diğer evlatlarımız da üç ve dördüncü periyotta şahaneydi… Yarın sıra evvel Allah Gürcistan’ı da yenmekte yani…

Futbol kulüplerimizin finansal kriz içinde bunaldığını, bilmeyen var mı? Trabzonspor ve Galatasaray Türk futbolunun 4 büyüğünden ikisi!Dün gece izlenen ayak topunda ‘Büyük’ yaftası iliştirilebilecek ne vardı, kaçan; kaçırılan fırsatlar dışında? İlk yarı top yüzde 60 Galatasaray’da ama her iki takım adına yaşanan tüm etkinlikler, hemen hemen pata pata. Mimarlar projeyi doğru hazırlamış olsa da; usta-kalfa ve amelelerin; yeterli performans hamili olduklarını kimse iddia edemez. Futbol oyunu ülkemizde sahaya çıkmamış yıldız etiketlilerin, haybeye şişirilmesin de, asla affetmez!Halep oradaysa arşın burada, dün gece de Trabzon’da! Şekerovic dün gece ofsaytovic kılığına bürünmüştü! Kerem; harbi bir tuhaf. Vuruşunu Taha kurtarmadı, Kerem topuğuna nişanladı! Yunus iyi niyetli ve gayretliydi.

Doğru karakterlerle yol almalı

Birçok elit oyuncusundan yoksun Trabzonspor, onca yorgunluğuna ve eksiklerine rağmen yaşadığı kadar, pozisyon yaşattı. Fizik yorgunluklarına rağmen, konuğun dinlenik hali bir fark yaratamadı! Gomis 37 yaşına rağmen, 2 fırsat yakaladı biri soldan diğeri sağdan dışarı gitti! Ali Palabıyık futbolcu dandiklik ve yutturmacalarına asla taviz vermeyen bir yapı. Bu erdemli duruşu sebebiyle de geçtiğimiz sezon hak etmediği sıkıntılar yaşadı. Kriz bitsin isteniliyorsa, bu tür doğru karakterlerle yol alınmalı. Türk futbolunu ve büyüklerimizi masterler ayaktopu gösterileri kıvamından kurtaracak; menacerler bulunmalı!Havada bulut, bu kafalarla Türkiye’de doğru dürüst futbolu unut!Dev(!) kapışma 0-0 bitti.

Geçtiğimiz sezon Rizespor - Galatasaray deplasmanındaydım. Müsabaka sonrası hakem Ali Palabıyık’ın; dürüstçe, futbolcuların kandırma girişimlerine takılmadan mükemmel bir 90 dakika yönettiğini de, yorumumda paylaştım.

Fakat genç ve güvenilir hakemimiz, maalesef aklın alamayacağı bir tutumla karşı karşıya kaldı ve katiyen katılmadığım cezaya maruz kaldı. Doğru dürüst hakemlik ve yönetim adına dürüst vicdanlar için büyük yara idi tabii!

Aradan geçen bunca zaman sonrası; Ali Palabıyık Trabzonspor - Galatasaray 90 dakikasında! MHK analog sinyallere itibar eden bir seçimi, tercih ediyor yanılmıyorsam. Eğer öyleyse ‘analog sisteminin yüreği yoktur ki’ diye iddia ediyorum bende! Sinyaller sisteminden ibaret bir yapı olan analog, Palabıyık’a göz göre göre geçtiğimiz sezon zerre hak etmediği bir haksızlığın reva görüldüğünü nereden bilecek ?

Gencecik insana yine Karadeniz sahilinde, çok kritik müsabakada görev sinyali göndermenin, çocuğu azgın ve tehlikeli dalgalar arasına atmaktan ne farkı var? MHK başkanı Sabri Çelik’in; bir sezon önce Palabıyık’ın maruz kaldığı haksızlığa kulak kabartması ve gencimizi ‘girdap’ tehlikesine karşı korumasını bekliyorum. Sinyaller mekaniktir, hissizdir ama Çelik bu işleri ziyadesiyle yaşamış bir güvenilir ve oldukça deneyimli eski hakemimizdir.

Trabzonspor deplasmanına Galatasaray taraftarlarının alınmaması da, bir başka muamma ! Bu vaziyete ilk isyan etmesi gerekenin Ahmet Ağaoğlu olduğunu düşünürüm. Hümanist, sportmen olarak tanıdığım dostum, bu tatsızlığa nasıl olur da sessiz kalır? Çok çok iyi biliyorum ki bu hal; Faruk Özak, Hüseyin Tok, Necmi Perekli, Yavuz Yaylı ve Trabzonspor’un ilk başkanının oğlu Kemal Ulusoy ve daha birçok Trabzonlu kadim dostumu, rahatsız etmiştir. Bizler ömrümüzü sporda barış ve dayanışma felsefesi üzerine inşa etmiş sporseverleriz. Bilirim, bilirler.

Ömrümce dostluk ve centilmenlik çerçevesi içinde seyrettiğine şahit olduğum Trabzonspor - Galatasaray 90 dakikalarına; limon sıkma gayreti hiç hoş olmadı. Dilerim Palabıyık ve sporcular bu gayretkeşleri utandırırlar. Her iki camiaya da başarılar.

Galatasaray dün gece olmadık fırsatları kaçırdı, kulübede Gomis iyi ki vardı. Beklenen değerlerde performans örneklemeyen futbolcu sayısı da fazlaydı. Bunların içinde ‘golcü markası’ hamili Bosnalı ziyadesiyle göze battı. Attığı gollerle değil, kaçırdıklarıyla tabi!

Sevgili Seferovic rakipler için de olma lütfen ŞEKERovic! Üç haftadır rakip savunmalar için şekerden farkın yok inan. Hele hele dün gece! Kaleci Serkan ile karşı karşıyasın. Uzak, yakın, üst direğe plase yapsan, kırıntı gibi olduğu yerde kalacak kaleci Serkan. Oysa yüzde 100 gol fırsatında asistçiliğin tuttu, hem de markajdaki adama! Top gitti dışarıya. Bir de direğe çarptırdığın top var 50’de. Atamadıkça kırıntıyı iyice büyüttün ve taş gibi somun ekmek yaptın. Kerem, Yunus, Oliveira şutları sadece kaleci çalıştırma kıvamında olup, Boey vuruşu ve diğer denemeler ise ısınmış Kırıntı mükemmelliğiydi.

Futbol doğruları, taktik, teknik, pas, plan, projeden ziyade Galatasaray ilk yarı ‘çarpışan otomobil’ oyunu misali telaşta! İkinci yarı daha toparlansalar da, Gomis olmasa yandılar ha!

Kerem’in de gün geçtikçe Galatasaray sevdalılarını verem etmeye doğru yol aldığını söylemeliyim. Savunma da hata tutkusundan asla taviz vermiyor! Demek ki, daha da yoğun mesai ve konsantrasyon gerekiyor. Tin tin tini mini hanım ne derseniz deyin Gomis’i seviyor canım. 88’de Bunalımsaray’ı yine yedekten gelip canlandıran ve attığı golle Aslanların umutlarını katlayan, Fransız’a merci çok merci değil mi: 0-1.