Büyük maçlarda geri dönüşler önemlidir. Galatasaray maçının moral anlamında ‘kazanmış’ kadar katkısı oldu. Trabzonspor’un kadrosu, ligimiz için üst seviyede. Sakatları da iyileşiyor. Bordo-Mavililer, milli araya kadar mini bir seri yapacak görüntü veriyor.

Hamleler maçı çevirdi

SORU 1: Galatasaray beraberliği sonrası Kasımpaşa karşısında Trabzonspor’dan nasıl bir reaksiyon ve oyun bekliyorsunuz? Ekim’deki milli araya kadar 4’te 4 yapmak mümkün mü?

Galatasaray karşısında önce zorlanan, sonrasında ise kimilerinin ‘oyuncu koruma amaçlı’ eleştirilerine rağmen hiç uzatmadan daha ilk yarıda hamle seçeneğini kullanan ve oyunu lehine çeviren bir Trabzonspor izledik. Trabzonspor elinden giden oyunu, maç içi kısıtlı zaman içinde adeta avuçlarına almasını bilmişti. Büyük maçlarda geri dönüşler önemlidir. Moral anlamında da ‘maçı kazanmış kadar’ katkısı olur sonrasına...

Ligimiz için Trabzonspor’un kadrosu, yerli yabancı denklemine kurban gidebileceği durumlar haricinde üst seviyede... Sakatları da iyileşiyor. Hâl böyle olunca; Trabzonspor milli araya kadar mini bir seri yapacak görüntüyü rakiplerine hissettirdi.

Denswil ‘idare’ ediyor

SORU 2: Sol bek en problemli bölge gibi gözüküyor. Trondsen de sakat. Kasımpaşa maçında savunmanın solunda kim oynamalı, nasıl bir 11 bekliyorsunuz?

Elbette karar verici Abdullah Avcı. Ancak sosyal medyada yapılan ‘Bruno solda, sağda ise Serkan oynamalı’ şeklinde yorumlara katılmadığımı baştan ifade etmeliyim. Bırakalım Bruno kendi mevkisinde oynasın. Yabancı-yerli matematiği de uygunsa Galatasaray maçında sol kenarda Denswil’in orayı ‘idare’ edebileceğini görmüştük. Özellikle Yusuf Erdoğan’ın o kanadı nasıl etkili kullandığını biliyoruz. Haliyle, ligimizde kalem kağıt elde olmadan kadro kurmanın zorlukları da düşünülerek Abdullah Avcı’nın vereceği karara saygı duyulması gerekiyor. Öyle ki İsmail Köybaşı tercihini görsek dahi şaşırmam.

Abdülkadir fark etmeli

SORU 3: Abdülkadir Ömür konusuna bakışınız nedir? Islıklanması, kulübede döktüğü gözyaşları ve sonrasında taraftar liderleriyle yemekte buluşması... Abdülkadir sizce toparlanır mı? Hocanın yaklaşımı nasıl olmalı?

Sondan başlayalım. Abdullah Avcı, belki de Abdülkadir’in kendi ailesinden bile fazla ilgi gösteriyor oyuncusuna. Evladı gibi adeta. Sorun biraz da burada aranabilir. Çalıştığı tüm teknik adamlar ona öyle davrandı. O da artık diğerleri gibi, ‘aktör’ olduğunu fark etmeli belki. Üzerine koyarsa fark yaratabileceğini idrak etmesi gerekiyor. Abdullah Avcı aslında ilk hamleyi bilerek ya da bilmeyerek, isteyerek ya da istemeyerek Galatasaray maçında yapmış oldu. Abdülkadir Ömür artık ‘herkes gibi’ olduğunu fark etmiştir diye düşünüyorum. Geçiş dönemi yaşayacak. Geçişte de hocası ve kendisi olacak. Liderlerle yenilen yemek geçiş sürecinde araya taraftarı almamak adına önemli bir hamle gibi duruyor. Elbette ıslıklanması üzücü, ağlaması daha da üzücü durumlardı. Ancak futbolda maalesef ki kazanılan şan, şöhret, para gibi kıymetlerle doğru orantılı büyüyen ‘alkışlama’ olduğu gibi, tasvip etmesek de tersi durum da var.

Siopis’e alan açılmalı

SORU 4: Sezon başından beri sergilenen performansa bakarsak, Trabzonspor’un artıları ve eksileri neler? Şampiyonluk için hocanın ve takımın neleri değiştirmesi gerekiyor?

Trabzonspor’un geçen yıldan ya da Abdullah Avcı ile alışılagelen oyunundan farklı ve çeşitlilikte hücum zenginliği söz konusu. Kadro kalitesi de geçen yıla göre hayli arttı. Ön tarafta yüksek iştahlı oyuncularının olması bu kez de takım savunması olgusunu sekteye uğratmış gibi duruyor. Ön tarafta yaşanan zenginlik arka tarafta işleri hayli bozmuş gözüküyor. Oyunun her iki yönünü de eşit doğrularla oynayabilme adına çalıştıklarına eminim ancak henüz bu konuda sıkıntılar devam ediyor. Zamana ihtiyacı olan konular bunlar. Abdullah Avcı’nın tam da bu noktada Siopis’e alan açması gerekiyor. Sakatlıklar ve yerli-yabancı dayatmaları haricinde bireysel performans düşüklüklerine bağlı bocalamalar dışında başka da problemi gözükmüyor Trabzonspor’un. Tabii bunları rakipleri ile kıyaslayarak söylüyorum. Lig yeni yeni başlıyor çünkü...

Oyun başladıktan çok kısa bir süre sonra Trabzonsporlu defans oyuncularının birkaç kez rakip hücum oyuncularına kayarak ve topa isabetli hamleleri oldu. Oyunun daha başında oluşan bu limit üstü görüntü maçın seyrinin de ilk işaretleri gibiydi. Hızlı başlayan oyunda, ilk dakikalarda önde basan Galatasaray, rakibini geriye oynamaya da zorlayınca hatalar ardı ardına geldi. Basit hatalarıyla 2-0 geri düşen Trabzonspor, kendi bozduğu moralini, adeta kendi düzeltip böylesi güçlü bir rakibe karşı geri dönmesini bildi.

Bardağın dolu tarafı...

Oyunda kurduğunuz 11'in işlemediğini fark ettiğinizde, rakibin hamlelerinin daha baskın olduğunu fark ettiğiniz de ya da oyuncunuzun bu maç için yetersiz olduğunu fark ettiğiniz anda dakikanın hiçbir öneminin olmadığının kanıtı gibiydi Abdullah Avcı’nın hamleleri. Kendi elleriyle vermek üzere olduğu oyunu, hamlelerle elinde tutan Trabzonspor için bardağın dolu tarafına odaklanmak 4. hafta için en doğru yaklaşım olacaktır.

Uilenberg izah etmeli!

Bir büyük maç. Milli aradan dönüş. Üstelik oyunun son bölümünde düşen tempoya rağmen kazanabilecek kadar da organizasyon becerisi vardı ev sahibinin. Öte yandan VAR’a dair tüm eğitimlerde açık kol, topun da o açık ele-kola çarpması penaltı ve müdahale edilmesi gereken bir durumken müdahale gelmedi. Bu keyfi uygulamayı Uilenberg izah etmeli. Sana göre bana göre kime göre penaltı değildi dün geceki?

Arkadaşlar sözleşme şöyle bir şey... Hani transfer dönemi bitti ya... Heyecanla sabahlara kadar beklediniz ya... Rakamlara fazla takılmadınız ve “ya n’olacak” dediniz ya... Hah işte o sevindiğiniz anlarda bir imza atılıyor karşılıklı. Orada ‘fesih halinde...’ ne olacağı da yazılıyor! Hepsi bu. Yani her iki tarafın da rızasıyla, kabulüyle, sevinciyle, coşkusuyla ve ‘karşılıklı’ oluyor bu iş. 8 Eylül gecesi de 23:59’a kadar yine yarınlara dair her şey sözleşmelerle kayıt altına alındı. Yarınlarımız yazıldı, bugünümüzün dünden yazılması gibi. Oynadığı süre ve alacağı rakamdan çok daha fazlasını oynamayacağı süre ve aldığından çok daha fazlasını alacağı tazminatlarla ‘karşılıklı’ karşılacağız yine. Hepsi bu.

Herkes mutlu...

Somurtarak atılan herhangi bir imzaya sizler denk geldiniz mi? Ben hatırlamıyorum. Eski ifadeyle ‘alan memnun, satan memnun’ görüntüler değil miydi? Karşılıklı herkes mutluydu. Eskiden nasıl olduysa yine yeniden aynısı oldu. Büyükler, küçükler hiç fark etmeksizin. Üst ya da alt ligler, altta kalmaksızın. Herkes ama herkes fotoğraflarda gülüyordu yanlış mıyım? Dün gibi, bugün gibi olacak yarınımız da... Yarın ‘paragöz’ diyeceğimiz bir çok isim ‘dünümüzdeki fotoğraflarda’ yerini aldı bile.

Keşke KAP’ta görsek

Ah keşke KAP bildirimlerinde anlaşma rakamları yanı sıra bozma (gönderme-kovma-fesih) bedelllerini de görüyor olabilsek. Ne güzel olurdu değil mi? Futbolda transfer dönemleri maalesef ‘geleceğe dair mükemmel iyimserlik’ yüklüyor taraftarlara.. Sözleşmelerin de taraflarına... Eskiler parayla şaka olmaz derlerdi. Şakası yok o sözleşmelerin. Bugün çiçeklerle karşılananların büyük bölümüyle, belki de armayı en iyi öpeniyle yarın tazminatlık olacağımızı iyi biliyoruz değil mi? Bu arada ben de bazılarına ‘paragöz’ dedim gençliğimde yalan yok. Hata ettim. Siz etmeyin! Zaman kaybetmeyin arkadaşlar.

Roma gibi zorlu ve yüksek efor isteyen bir maçın dönüşünde elbette sıkıntılı olacağı bekleniyordu. Bu beklentiye sakatlıklarında eklenmesiyle dün gece ki performansın makul karşılanması Trabzonspor cephesinden bir nebze daha artıyor. Öte yandan dün gece Trabzonspor’un diğer resmi maçlarında çok net bir şekilde görülen; 'yerli bekler' sorunu ve Bakasetas dışında rakibi rahatsız etmeme ve oynamasına izin verme sorunu görülmüş oldu…

Kazanmak alışkanlık oldu

Trabzonspor, futbolseverlere dün gece sıkıcı ve kötü bir futbol izletmiş olabilir fakat buna rağmen durumu idare etti, eksikleri, yorgunlukları ile kazanma odaklı bir oyun oynadı ve sonucunda 3 puanı aldı. Trabzonspor’u tebrik etmek gerekir zira kazanmayı alışkanlık haline getirmiş oldu.

Cornelius’un sakatlanıp çıkmasına kadar her şey Trabzonspor için kontrol altında gidiyordu. Yine Trabzon’dakine benzer bir saha dizilişiyle adeta kendi yarı alanında bekleyen, topla oynama yüzdesi gibi bir derdi olmayan Roma takımı vardı. Uzmanı olduğu savunma futbolunda Morinho, tuzaklarını da yine bekleyerek kurgulamış gibiydi. Belki de ilk gelişlerinde golü bulmaları, ilk maçın da skoru düşünüldüğünde Trabzonspor’un gardını düşürmeye yetti.

Ömür’den dönüş sinyalleri

Özellikle oyunun ikinci yarısına, bizim lig için kısa süreli de olsa işini icra etmekte zorlanmayacak ama Avrupa ritmi için artık hayli düşük görüntü veren Gervinho’nun yerine Abdülkadir Ömür’le çıktı Abdullah Avcı. Ömür, Kasımpaşa maçında sakatlanana kadarki bölümde verdiği güçlü görüntüye yeniden dönüşün sinyallerini verdi. Bu tercih pas trafiğinde, hücum organizasyonlarında ‘dönemsel’ hareketlilik getirse de yeterli olmadı. Özellikle Patricio ki, maç sonunda saha ortasında hocası Morinho’nun özel tebriğiyle ödüllenen performansıyla sahanın en iyisiydi...

Lig performansını

etkilemez Patricio’nun karşılaşmada ön plana çıkışı, Trabzonspor adına bir teselli midir bilemem ama dün gece Trabzonspor için ‘bizim lige dönüşü nasıl olacak?’ soruları sorulmuştur zihinlerde. Cevabının çok olumsuz olduğunu düşünmüyorum. Dün gece Trabzonspor, kura talihsizliğiyle başladığı işi; turu kaybetmekten çok sakatlıklar nedeniyle üzülerek bitirmiş oldu. Güçlü bir imtihandan, güçlü derslerle dönüyor Trabzonspor. Bu anlamda galip sayılır bu yolda mağlup demek ve mücadeleyi alkışlamak gerekir...

Trabzonspor, Roma maçı öncesi son karşılaşmasını Sivasspor’la korakor oynamanın artılarını da eksilerini de bugün elbette yaşayacaktır. Dinlenme koşulları gerçekleştiğinde mücadele gücü yüksek, heyecanı hiç düşmeyen karşılaşmalar oynamanın sakıncası yok, katkısı da bir o kadar çok... Ancak seyahatler, maç trafiğinde yoğunluklar kısmına bir de son maçın yüksek enerjili oynanması faktörü eklendiğinde; bugünkü maça dair bir çok değerlendirme için Sivas maçına atıflar yapacağız gibi. Roma karşısında bugün benzer büyüklükte bir mücadele seviyesi yakalanacağı için Trabzonspor şimdi ilk Roma maçına göre daha hazır diyebiliriz. Ve tabii artık Siopis var, üstelik yerli yabancı kritersiz bir mecrada... Enerji kelimesinin bugüne kadar kullanılmamış bir diğer adı da ‘Siopis’ olabilir mi? Onun yabancı kuralına takılmayacağı düşünülürse Trabzonspor lehine bir büyük pozitiflikten daha söz edebiliriz.

Siopis faktörü

Elbette rakibin gücü, ilk maçın skoru, saha ve seyirci avantajları Roma tarafında. Ancak deplasman golü diye bir şey kalmadı, saha seyirci konusu da deneyimli oyuncularının fazlalığı ile Trabzonspor adına sorun teşkil etmez. Geriye kalan tek şey hücum gücüne herkesin şapka çıkardığı Trabzonspor’un Siopis destekli yeni haliyle mutlak kazanma konsantrasyonunu uygulamaya dökmesi. Kazanmak, Roma’yı elemek, Konferans Ligi’ne kalmak, ülke puanı kazanımları düşünüldüğünde ‘yükün mükemmelliği’ bile ekstra motivasyon kaynağı olabilir.

Sezonun ortalarına doğru görülmesi beklenen müthiş mücadeleler vardır ya... Tam da öyle bir karşılaşma oldu... Bir tarafta Trabzonspor, diğer tarafta Sivasspor heyecanı hiç düşmeyen bir oyunun iki aktörü oldular. Maçın türlü bölümlerinden alınacak her 4-5 dakikalık kesitler karşılaşmayı fevkalade özetler gibiydi. İlk dört dakika içinde etkili başlayan bir Trabzonspor, yine o ilk dördün içinde bekleyip, doğru kapanıp hızlı geçişlerle pozisyon bulacağını gösteren Sivasspor izledik. Ne kazanan Trabzonspor için kolay maç oldu, ne de kaybeden Sivasspor için oyundan düşüş. Trabzonspor’un özellikle transfer döneminde yaptığı nokta hamlelere aynı şekilde ‘Sol bek’ ekleyememiş olması transfer dönemi bitene kadar çözülmesi gereken en önemli konu olduğunu bir kez daha gösterdi. Ki İsmail Köybaşı tüm iyi niyetine rağmen, iki kez kurtarılmış bir penaltının Trabzonspor kalesinde gol olma sebebi olması, aksamanın ayyuka çıkması haliydi.

Siopis’in önemi...

Tam da Sivasspor’un eşitlik için geldiği anlarda Siopis hamlesi, takıma ciğer takviyesi yapıldı sözünü doğrular gibiydi. Siopis, ligimizde 6 numaraların ne kadar önemli olduğunun, bir değil bir kaç kişilik oynanabileceğinin de delili gibiydi aldığı süre boyunca. Trabzonspor da, Sivasspor da perşembe günü ülkemizi temsil etme adına iki çok ciddi sınava çıkacaklar. Dilerim ki dün gece enerjilerini sahada harcamış olmasınlar. İşte öyle bir büyük mücadele izledik Trabzon’da.

Avrupa’da benzer skorlarla sahadan ayrılan iki temsilcimizin maçında, perşembe gününe havale edilmiş stres gözükebilir. Trabzonspor içinde bulunduğu iki kulvarın da hakkını verecek kadro kurdu. Aksilik, karşısına Roma gibi bir dev çıktı. Avrupa’da rövanş düşünülerek bugün kadroda bir değişim yaşanabilir. Yerli-yabancı kuralının oluşturduğu kafa karışıklığı ve mağduriyet nedeniyle Abdullah Avcı denklemlerini Roma ve Sivas odaklı kuracak ve saygı bekleyecektir. Bizim ligimiz için mükemmele yakın bir kadro ve özellikle de hücum hattı ile Trabzonspor rakip ceza sahası içinde sezon boyunca sıklıkla göreceğimiz bir takım. Sivasspor’un da doğru kapanıp, Trabzonspor’a karşı bir antitezle sahada olacağı aşikâr durum... Yine hücum organizasyonlarında kanat ve merkezden çeşitliliği bol, pozisyonları zengin, skoru elde eden bir Trabzonspor izleyeceğiz gibi.

Sivas zaafları kullanabilir

Ancak azalan zaaf olarak görülen dönüşler ve takım savunması konusunda ki hücumculara bağlı sorunlar; Sivasspor’un kenar ve merkez geçişlerinde lehine kullanacağı argümanlar da olabilir pekala. Trabzonspor’da Hamsik ve Bakasetas öne çıkan oyuncular olmaya yakın. Cornelius’un gollerine devam edeceğini düşünüyorum. Fırtına, 3 gün sonra oynanacak Roma rövanşı öncesi kazanıp, İtalya’ya moralli gitmek isteyecektir.