Mükemmel bir koreografiyle başladı karşılaşma... Şanlı bayrağımız, kurtarma ekipleri, ülkelerin bayrakları, enkazlar, yaşama tutunan bebek ve kahraman Proteo... Tribünlerde her rengin mükemmel temsili, formalar, kaşkollar, bayraklar... Trabzonspor sokakları bir ağaç gibi hür, bir orman gibi kardeşcesineydi. Sonuç hiç kimsenin umurunda olmayacaktı. Dert çok başkaydı dün gece. Dert bir, dert ortak, sevdamız bir, sevdamız ortaktı. O kadar doluydu ki herkes, ekranları başında olanlar, tribünlerde yerini alanlar... Dokunsalar da dokunmasalar da ağlayarak geçirdiğimiz günlerin zirve gecesi olacaktı adeta. Koreografi bir taraftan yükselirken, tulumun o gizemli sesiyle de göz yaşlarımız adeta sel oldu... Şehirler, şehirlerimiz, tek tek ‘Buradaydı’. Tam da kalbimizin ortasındaydı... Asla bir Avrupa maçı değildi, bir Milli maçtı ve maçı Milli hale getiren herkese sonsuz teşekkürler.

Asla bir maç değil

Dün gece maç sonlarında genelde göz yaşı döktüğümüz bu oyunu, belki de ilk defa en başından itibaren dolu gözlerle izledik ülke olarak. Bu duygu karmaşasında oyuncular da görevlerinin ağırlığının altından kalktılar. Onlara da sonsuz teşekkürlerimizle. Dün gece asla bir futbol maçı oynanmadı çünkü. Ve futbol belki de hiç bu kadar ‘asla futbol’ olmadı...

Anlaşılan o ki; bu gece göz yaşlarımızın gecesi olacak. Büyük hüznümüz içimize oturmuşken, anlık sevinçlerimizin, küçük mutluluklarımızın gecesi olacak. Küçük tesellilerin gecesi olacak. Futbolun o kendine özgü duygu karmaşasının üstüne tonlarca yük yüklediğimiz gece olacak. Simsiyah tribünler yasımız var diyecek dünyaya. Maçtan önce girişlerde toplanan oyuncaklar umutlarımız var diyecekler. Bordo-Mavili oyuncular ise hem yasımız hem de bir görevimiz var diyecekler saha içinde. Yükleri ağır olacak bu gece. Bir ise bin hissedecekler. Ülke olarak ne psikolojide isek onlar da öyle olacaklar.

En güzel rekabet

Başkanlar düzeyinde katılımlar, taraftarlar düzeyinde katılımlarla birlikte bambaşka bir anlama büründü karşılaşma. Bir Konferans Ligi maçının çok ötesine geçti durum. Trabzonspor, karşılaşma gelirini depremzedelere bağışlayacağını duyurduktan sonra büyük bir destek gördü futbol ailesinden. Aile gibi aile görüntüsü verdi futbol ailesi, tam da ailelerimizin dağıldığı şu günlerde. Yardımlaşmada yarıştık, rekabetin en güzeli yaşandı. Sıklıkla ayrıştığımız bu oyun, bugünlerde bizi birleştiren en önemli unsur oldu.

Motivasyonla aşılacak

Bu maçın oluşturduğu birliktelik ruhu ile de sahada bambaşka bir takım izleyeceğiz. Bu gece motivasyonla aşılacak gecelerden... Trabzonsporlu oyuncular başta tribünler olmak üzere, ülke futbolseverlerinin desteğini arkalarında hissederek oynayacaklar. Bu gece bağışlarımızla, sardığımız yaralarla anılacak. Şimdi tüm okuyucularımdan ricam hatıra bilet alarak tarihe güzel bir not daha bırakmaları. Sonrası oyuncuların işi...

Lütuf gibi bir maç başlangıcı yaşayan ama gerisini getiremeyen bir Trabzonspor izledik. Ön alan baskısıyla rakibini hataya zorlayan ve öne geçen Trabzonsporlu oyuncular lider Galatasaray karşısında meslektaşları kadar becerikli olamadılar. Mücadele edemediler. Bakasetas-Siopis yine her zamanki gibi maksimum enerji sarf ederek arkadaşlarının da yerine koştular, mücadele ettiler. Onların da enerjisi bir yere kadar olacaktı öyle de oldu. Oyunun kontrolü tamamen Galatasaray’ın eline geçince atılan ilk golün moral motivasyonu da bitişi de erken oldu. Oyunda kontrol, atılan gol, akabinde penaltı golü ile topla daha iyi ve yerden oynayan Galatasaray zor bir iklimde stratejik bir galibiyet aldı.

Bu bile başarı

Trabzonspor’da mağlubiyetin anlattığı kadro mühendisliğine dair sıkıntılar bir kez daha görülmüş oldu. Kanadı olmayan, Lahtimi’nin orada henüz ya da sürekli oranın adamı olmadığı görülmüş oldu. Bekleri etkisiz, kanatları kırık, orta alanı alternatifsiz bir takımın şu hali bile büyük başarı denilebilir. Böylesi bir takımda iyi ki Uğurcan varmış dedirten bir büyük maç da bitmiş oldu. Kadro büyük değişim istiyor. Krizi avantaja çevirmek hala mümkün.Djaniny kendisi istedi, istemeyen oyuncularla da şimdiden veda etme şansı iyi değerlendirilmeli. Revize kadro, revize hedeflerle bu takım doğru işler yapabilir. Trabzonspor yeter ki karar verebilsin.

Büyük maçların havası başka olur ve mevcut performanslar bir yere kadar favori ilan etmeye katkı verebilir. Ancak Galatasaray-Trabzonspor maçlarının sonuçları daha çok o günün koşullarında şekillenir. Trabzonspor’da en büyük sorun Visca’sızlık. Abdullah Avcı, Djaniny’nin performansından memnun. Özellikle Maxi Gomez çok formda ve Hamsik’in geçen yılki görevine soyunmuş gibi. Topu alanın gözü onda, o da ön tarafta tüm atakların şekillendiricisi. Bu karşılaşmada da Trabzonspor’un en büyük kozu o olacak. Trezeguet Gomez-Djaniny üçlüsü Galatasaray defansını baskılar ve öne çıkmalarını engellerse Abdülkadir de, Bakasetas da doğru koşular atabilirler rakip ceza sahası içine.

Defans lideri Denswil

Ceza sahası içinde yaşanacak aksiyonların sonuçları ilginç olabilir. Bunların hepsi, hücum üçlüsünün etkili ve uyumlu olmasına bağlı. Siopis Bakasetas-Abdülkadir Ömür orta sahası, yüksek efor ve pas yüzdesiyle fark yaratabilirler. Denswil Trabzonspor defans hattında futbol aklıyla formayı hak ediyor. Özellikle maç akarken de sol tarafta bek olarak güzel bir kozu olabilir Abdullah Avcı’nın. Beklerinin oyuna olumlu ya da olumsuz katkıları Trabzonspor’un alacağı sonucu direkt etkiler. Trabzonspor adına Trezeguet doğru tercihler yapabilirse gol ya da asist katkısıyla maça damga vurabilir.

Deplasmanda kaybeden, evinde ise kazanan Trabzonspor evine dair geleneğine devam etti.
Zor maç olacağı psikolojik etkenler nedeniyle çok belliydi…
Zor maça tempolu başlangıç gerekiyordu, Tarbzonspor rakibi izin verdiği kadar hız ve tempo yaparak başladı oyuna…
Arzulu, istekli oyun başlangıcı oyunun akışını da Antalya tarafına en baştan belirlemiş oldu.
Trabzonspor takım savunmasıyla adeta yeniden tanışıyor gibiydi.
Pozisyon vermediler bu önemliydi!
En baştan yazalım da eksik kalmasın… Çünkü Trabzonspor’un en büyük sorunu Visça’sızlık.
Onun önce kolu, sonra omuzu, Trabzonspor’un da kanadı kırık hala…
Bu nedenle Trabzonspor’un acil kanat oyuncusu bulması lazım.
Maxi Gomez’e mesela en az iki tane kendisi gibi kanat oyuncusu lazım. Futbol aklı onun seviyesine yakın tercihler Trabzonspor’da çok şeyi değiştirir…
Sağ önde izlediğimiz bölümlerde oyuna verdiği katkı klasına uygundu…
Djaniny kafa olarak, fiziksel olarak henüz Trabzonspor'la yeni sözleşme imzalamış gibi durmuyor sahada.
Naci ya da Umut da ‘onbir oyuncusu’ olarak onu bile zorlayamıyor olunca Abdullah Avcı’nın eli mahkum bir tercihle maça başladı. Öyle ya da böyle Trezeguet bu takımın vazgeçilmez onbir oyuncusu olduğunu, mevcutlar içinde göstermeye devam etti. Gölgesinde kaldığı Nwakaeme, onun en büyük şanssızlığı….
Trabzonspor’da dün akşam saha içinde istediklerini yapmakta zorlanan oyuncu grubu vardı.
Adı konmamış bir gerilimin filmi çekildi adeta… Özellikle Siopis yine insanüstü performansıyla sahanın en iyisi olurken ona Bakasetas yine eşlik eden oyuncu oldu… Dün gece koşullar oyunun son bölümünde Trabzonspor’un defans dörtlüsünü kim bilir belki de Perez’in de gelişiyle ideal dörtlüye döndürmüş olabilir.
Galatasaray maçı öncesi alınan bu galibiyetin anlamı büyük.
Trabzonspor ve Abdullah Avcı hedef revize ederek yoluna devam ediyor… Denswil bu takımın bence en karizmatik, oyun aklı en yüksel seviyede oyuncusu. Ve bol seçenekli… Kenarda kalmamalı.

Abdullah Avcı’nın yeni zamanlarıydı. Evinde bir Galatasaray mağlubiyeti yaşanmıştı. O gün teknik adamın oyuncularına sonucu kabullenmeleri, kolay teslim olmaları konusunda tarihi uyarısı gelmişti. O uyarı ve oyuncularından aldığı olumlu karşılık belki de Trabzonspor’un şampiyonluğunun temellerini oluşturmuştu. Kaybedebilirsiniz ama asla teslim olamazsınız. Trabzonspor bugünlerde özellikle de deplasmanlarda maç içinde teslim olan, kırılgan bir yapıya büründü. Evinde ise tam tersi. Maçlar arası reaksiyon iyi, maç içinde sonuca isyan sıfır. Bugün rakip Antalyaspor ve ligin alt tarafından yukarılara tırmanmak için istikrar arayışındalar. Trabzonspor, Hatayspor mağlubiyetinin izlerini silme adına maça hızlı başlayacaktır. Bu hız özellikle deplasmanlarda geriye dönüşlerde başına iş açarken, benzer risk yine var.

Kafa karışıklığı...

Hugo-Denswil ikilisi ile başlanırsa şaşırmam. Siopis-Bakasetas’a Abdülkadir Ömür de eklendiğinde orta sahada savaşan oyuncu sayısı artıyor. Bu üçlü ile oyun daha ilk bölümde Trabzonspor’un eline geçer. Özellikle Bakasetas’ın şut atması, rakip kaleye daha yakın oynaması gerekiyor. Beklerinden istediği verimi bir türlü alamayan Trabzonspor’un bu karşılaşmada da bek önleri önemli olacak. Trezeguet formasına kavuşabilir. Topla son oynadığında vereceği kararlar Trabzonspor’un tabelasını bu kadar etkileyebilen bir oyuncunun kafa karışıklığı yaşamaması gerekiyor.

Geri dönüşler sonucu belirler

Evinde iyi, deplasmanda kötü performansın izahı güç. Aslında maçlara detaylı bakılınca iyi kapanan ve hızlı çıkan takımların tuzaklarına düşen bir Trabzonspor söz konusu. Haliyle geri dönüşler sonucu belirler. Trabzonspor’da Maxi Gomez istediği topları alabilirse maçın adamı olabilir.

Trabzonspor bir deplasmandan daha elleri boş dönüyor. Maç sonuna doğru kaosa dönen oyundan karşılıklı goller de çıkabilirdi, ancak çıkmadı ve hüsran kaçınılmaz oldu. Fark da artabilirdi, puan da kazanılabilirdi... Abdullah Avcı diamond modeliyle Hatay takımına, gole kadar bariz üstünlük kuramasa da idare eder bir görüntü içindeydi. Oyunun artıları da eksileri de ufak ufak kendini hissettiriyordu. Kenarlar Trabzonspor'un başına iş açabilirdi, az da olsa işaretler geliyordu rakipten. Trabzonspor bu maçı öyle ya da böyle rahat kazanır görüntüsü dışarıdan hissedildiği gibi içeride de oyuncularda rehavet duygusuna dönüşmüş olabilir... Bardhi'nin golü sonrası Hatayspor takımının artık kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı.

Avcı gecikti

Aldıkları risklerin karşılıkları daha ilk yarı itibarıyla onlara moral de getirdi, pozisyonlar da... Rakip durmayacağını, mutlak kazanma hedefli olacağını kenardan hamlelerle göstermiş oldu. Oyun bir anda terse döndü ve Hatayspor oyunun da skorun da hakimi oldu. Trabzonspor'un bu modelle kenarları tamamen işlevsiz hale geldi. Hatayspor atakları kenarlardan rahatça şekillendi. Abdullah Avcı'nın hamleleri gecikti. Djaniny varlık gösteremeyen, temastan kaçan görüntüsüyle sahada hak etmediği kadar süre aldı. Orta alanı bu kadar kolay geçilen, stoperleri, kenarları birebirde bu kadar kolay eksiltilen takımın kazanması zaten mümkün değildi, öyle de oldu.

Trabzonspor oluşturduğu pozitif havayı devam ettirmek niyetinde. Geçilen önemli bir eşik var. Test edilen şeyin ciddiyetinin herkes farkında. Özellikle de oyuncular bu konuda daha da inisiyatif alıyor görüntüsündeler... Savaşan oyuncu sayısı her geçen gün artıyor. Abdülkadir Ömür’ü savaşçı yapan futbol diğerlerine neler yaptırır varın düşünün. Son İstanbul maçı rakibin gücü, bulunduğu yer itibariyle düşünüldüğünde Hatay maçına belli noktalarda referans oluşturabilir. Diamond, elmas, baklava modeli deniyor Abdullah Avcı. Yusuf Yazıcı’nın muhteşem dönüşünü uzun vadeli fırsata dönüştürmek niyetinde hoca. Pas organizasyonunda ayakları iyi, birbirini tamamlayan orta alan oyuncularıyla hücum zenginliğini bu maçta da artıracaklar gibi.

Hatay hızlı hücum deneyecek

Yusuf ve Abdülkadir onları daha önce tamamlayan Sosa ile bunu güzel yapıyordu. Şu an kadroda bu ikiliyi Hamsik tamamlayan oyuncu olabilir. Ancak Hamsik bugün yok. Hatay kapanan, hızlı çıkışlarla gol arayan takım. 4-4-2 sistemi (diamond) onların ekmeğine yağ sürebilir. Özellikle beklerine çok iş düşecek Trabzonspor’un. Bakasetas formda. Yusuf’un formu ve gole elinin alışması yine gol arayacağının göstergesi. Bu ikili her an skor üretme potansiyeline sahipler. Trabzonspor, Hatay’da deplasman karnesini değiştirmek ve istikrarını sürdürmek adına mutlak kazanma parolasıyla istediği sonucu alacaktır. Göstergeler bu yönde.