Rakipleriyle takip mesafesini korumak için mutlak kazanması gerekiyordu Trabzonspor’un... Karagümrük gibi sağlam bir rakibe karşı sahaya güçlü bir oyun konması gerekiyordu. Abdullah Avcı, Siopis tercihiyle özellikle orta alanda güçlü oyun üreticisi rakibine fiziksel üstünlüğü bırakmak istemediğini göstermiş oldu. Merkezde ele geçirilen bu üstünlük Karagümrük takımını kanatları kullanmaya zorladı. Orada da pas bağlantılarını kesip rakibini daha da etkisizleştirdi. Hamleleriyle de istediği galibiyeti alarak Trabzon’a döndü. Haftalar ilerledikçe yükselen hakem ve VAR uygulama tartışmalarına bir katkı da biz verelim bu yazımızda... Zira bakış açılarının oluşturabileceği algılar hepimizin malumu. Dünkü maçta Cüneyt Çakır deneyiminde bir hakemin çıplak gözle görmesi gereken bir penaltıyı VAR’ın toparlamasıyla vermiş olması düşündürücüydü.

Ya VAR olmasaydı?

Ya VAR olmasaydı? Ya VAR olmadığı dönemler? Trabzonspor sakin, sabırlı, kontrolü elden bırakmayan görüntüsüyle amacına, hedefine odaklı karşılaşmalar oynuyor. Abdullah Avcı ilk kurgusuyla, oyun içi hamleleri ve kenardan oyuncu hamleleriyle detayda ders niteliğinde işlere imza atmaya devam ediyor. Abdülkadir Ömür aslında Trabzonspor’un ve Abdullah Avcı uygulamalarının kısa özeti gibi. Abdülkadir Ömür’e bak tabloyu gör. Hiçbir şey tesadüf değil o nedenle.

Geldiği andan döneceği ana kadar geçecek konaklama süresinde kendisini asla deplasmanda hissetmediği şehre, İstanbul’a geldi Trabzonspor... Moral, motivasyonun bu işin olmazsa olmazı olduğu düşünüldüğünde bu seyahatin maça konsantrasyonda ‘şehrinde gibi’ hissetme adına avantajları göz ardı edilmemeli. Sezon başından itibaren taraftarlarına hatta rakiplerine ‘Trabzonspor mutlaka golü bulur’ diye düşündüren bir Trabzonspor izliyoruz. Geri düştüklerinde, eksik kaldıklarında ve hatta her iki olumsuz durumu aynı anda yaşadıklarında, geri dönüşlerini hatırlatmış olalım.

Biglia’nın yokluğu etkiler

Karagümrük, idealist teknik adamı Farioli ile oynadığı tüm karşılaşmalarda ‘zor takım’ görüntüsü veriyor... Başta Biglia olmak üzere çok önemli eksikleri bulunsa da ‘topsuz alanda agresif ve topa sahip olan’ oyun anlayışından ödün vermeyeceğini düşünüyorum. Topa sahip olma istekleri iki takımın ortak özelliği. Bu durum sıkı bir maç başı tempo vadediyor.

Djaniny’ye karşı Caner

Trabzonspor’da hedef mutlak galibiyet. Abdülkadir Ömür çok formda, Hamsik dönüyor. Djaniny-Caner eşleşmesi gerçekleşirse o alan maçın da aksiyon alanı olabilir. Kenar ortaları her iki takım için de mecburiyete dönüşebilir. Cornelius nitelikli ortalar alırsa fark yaratır. Nwakaeme ise yine günün kahramanı olabilir. Kısacası yıldız farkı ve kazanma alışkanlığıyla yine Fırtına ağır basıyor.

Çok önemli eksiklerini yine çok önemli ve özel oyuncularının üstün performanslarıyla telafi etmesini bilen bir Trabzonspor izledik. Abdülkadir Ömür'ün kaptan olarak çıktığı karşılaşmada kilidi açan golü de atması yükselişine devam edeceğinin ilanı gibiydi. Gaziantep takımının etkili başlangıcına sadece savunma futboluyla karşılık veren bir Trabzonspor başlangıcı vardı. Ve bu oyun açıkçası Trabzonspor'un bilindik oyunlarından farklı değildi. Böyle olunca da tüm tribünler ve izleyenler sabırla bekleyerek, "Nasılsa golü buluruz" düşüncesindeydi diyebilirim.

'Bir Ömür'lük hikaye'

Bu temponun düşeceği ya da Trabzonspor'un geçişle istediği gole ulaşabileceğini düşündüğümüz anda mükemmel bir gol estetiği tüm oyunu Trabzonspor lehine çevirdi. Böylesi bir haftada kazanma iradesi göstermek hedeflenen şampiyonluk için önemliydi. Ağlayarak çıktığı maçtan artık alkışlanarak çıkan bir Ömür’lük hikayesi de var Trabzonspor’un. Bu karşılaşmalardan iyi oyun değil skor beklendiği için Avcı rakipleriyle mesafesini korumanın mutluluğu ile önümüzdeki Karagümrük maçının planlarına başlamış gibi bitirdi karşılaşmayı.

Lider Trabzonspor eskiden yapamadığı bir çok şeyi bu sezon yapma başarısı gösteriyor. Parolası mutlak şampiyonluk olan ezeli rakiplerinin puan kayıpları yaşadığı haftaları avantajlara çevirebiliyor. Bu durum değişimin, dönüşümün basit ama hedef yolunda en önemli detay parçası. Gaziantep karşısında da mutlak kazanma odaklı ancak sabırlı bir oyun izleyeceğimizi düşünüyorum. Tam kapasite seyirci serbestliği geldikten sonraki bu ilk iç saha maçında ortalama 40 bin kişilik taraftar katkısı bir başka önemli avantajı olacak Trabzonspor’un. Abdullah Avcı’nın mesajlarından çıkardığımız özet ‘birlikte oynayalım’ şeklinde. Horon vurgusu önemli. Yerel oyunculara ekstra destek talebi, yerel oyunculara ekstra köstek olanları daha bir yıllık çalışma süresinde fark etmiş olmasından.

Erce bayrak yarışçısı

Birçok galibiyette direkt başrol oyuncusu kaptan Uğurcan Çakır bugün yok. Yerine oynayacak Erce’nin maç eksiğinden bahsedebiliriz. Ancak oyuncunun verdiği mesajları takip edenler, Erce’nin bir bayrak yarışçısı olduğunu fark etmişlerdir. Trabzonspor üçlü ya da beşli savunmalara karşı bir kaç maç kendini başarılı şekilde test ettiği için Gaziantep önünde bu formasyona hazırlıklı olacaktır.

Abdülkadir fark yaratır

Tribünler eskiden ‘önce takım oynasın, sonra biz coşalım coşturalım’ ruh halinden, bütünleşme sonrası ‘önce biz başlayalım’ evresine geçti. Bu çok önemli bir detay. Abdülkadir Ömür A Milli Takım’da öz güveni yükseldiğinde neler yapabileceğini göstermişti. Uzunca bir süre onun maçlarını izleyeceğimizi düşünüyorum. Sabır oyununa senkronize taraftar ve anlar, bambaşka bir Trabzonspor izleyeceğimizi düşündürüyor

Karadağ, daha birkaç gün evvel rüştünü Hollanda karşısında ispat etmiş bir takım olarak karşımızdaydı. Son ana kadar işini ciddiyetle yapan bu oyuncu gurubuna karşı mutlak kazanmak zorundaydık. İyi kapanmaları ve geçişlerle de sonuç almaları muhtemeldi. Kapanma konusunda Cebelitarık benzeri diziliş ancak üst düzey, çıkışlarda ise onlara göre mükemmeldiler.

Cebelitarık önünde basit fakat provasını yaptığımız oyundu oynadığımız. Maçın daha başlarında yediğimiz golle geriye düşsek de oyundan asla vazgeçmeyen Milli Takımımız sahadan galibiyetle ayrılmasını bildi.

Gözlerimiz bizim maçta ve aklımız tamamen Hollanda-Norveç maçından gelecek güzel habere odaklıydı. Kuntz’un oyuncu tercihleri, oyun anlayışını zaman içinde sıklıkla konuşacağız. Ancak şunu bu iki maç için rahatlıkla söyleyebiliriz. Görmek isteyenler için “Alman disiplini” emareleri çokça mevcuttu. İsteyen, sürekli zorlayan, asla vazgeçmeyen bir Milli Takım geliyor olabilir. Kimse beni Milli Takım’a çağırmazlar umutsuzluğu içinde olmamalı.

Söylenecek çok şey var. Ama özellikle bu heyecanı, bu şekilde katılmayı seviyoruz turnuvalara. Bize özgülüklerimizin bilimsel izahı yok. Norveç atsa yine bir “bal” hikayesi yazılacaktı kimbilir. her ne olursa olsun, gençleşmek, değişmek, dönüşmek kazanacak. Elbette futbolun gerçeklerine, bir Alman disiplini eşliğinde...

Futbol, doğası gereği kaotik bir oyun... Haliyle en büyük yanılsama 12 haftalık geçmişe bakıp bundan sonrasının da aynı çizgisel gelişmeyi takip edeceğini düşünmek olsa gerek. Edebilir de etmeyebilir de... Bunu aklında tutan, değişkenleri iyi yöneten sezon sonunda başarılı olacak. Küçük dokunuş ve girdiler olumlu olumsuz büyük sonuçlar yaratabilir. Sezon içi kısa geçmişe değil, sezonlar boyu uzun geçmişe bakmak gerekiyor. Milli ara tüm takımlar için yalnızca bedensel sorunların değil psikolojik sorunların da tedavi dönemi. Haliyle herkes yeniden başlamanın derdinde olacak. Aradan sonra bambaşka bir yarışın başlayacağını elbette Trabzonspor yönetimi de, Abdullah Avcı da iyi biliyor... Girişi mükemmel yazılmış bir eserin, gelişme ve sonuç bölümleri nereye bağlanacak birlikte göreceğiz. Herkesin daha 12. haftada yani ‘giriş’ bölümünde Trabzonspor’u şampiyon ilan etmesi risklerin en büyüğü. Önemli iki bölümü daha var oynanacak oyunun.

İki taraf da deneyimli

‘Parçadan bütüne gidiyoruz’ diyor Abdullah Avcı. O, maçları kast ediyorsa da Trabzonspor’da parçaların tribünlerin birleşmesiyle bütüne gittiğini de gözlemlemek mümkün. Kullandığı iletişim dili, her şeyin ciddiyetle yeniden başlayacağı bir ‘gelişme’ dönemi vadediyor. Trabzonspor’un yarışlarda deneyimi var. Abdullah Avcı’nın da bireysel deneyimleri var yarışlarında. Her iki tarafın bu yaşanmışlıklarının benzerliği, ortaya senkronize işler çıkarmaya yetti. Herkes antrenmanlı özetle. Herkes bundan sonrasının zorluğunun bilincinde özetle.

Abdullah Avcı’nın planladığını düşündüğümüz oyun ilk yarının sonlarına doğru meyvesini verdi. Kontrollü başlayan, rakibini doğru karşılayan Trabzonspor, bir geçiş anında Abdülkadir Ömür’le golü buldu ve soyunma odasına da bu avantajla gitti. Marek Hamsik’in mükemmel işlere imza attığı karşılaşmada onun futbol aklına Nwakaeme de doğru karşılık verebilseydi durum çok daha farklı olabilirdi. Bakasetas’ın da sakatlar kervanına eklendiği maçta oyuna sonradan dahil olan Siopis takımının orta alanda olmazsa olmaz ismi olduğunu bir kez daha ilan eder gibiydi. Uğurcan Çakır’ın bu kadar etkili ve formda olduğu bir dönemde yiyebileceği gol şekli sanıyorum sadece bu şekilde olabilirdi. Trondsen ve Hüseyin’in birleşik hataları Uğurcan’ı da çaresiz bıraktı.

Kendini tekrar etti

Karşılaşmaya atandığında yükü kaldırabilir mi denilen hakemin tüm, 'Ayağa basmaları' es geçmesi düşündürücüydü. Lider Trabzonspor oyunun sonlarını doğru oynuyordu. Bakıldığında yine kendini tekrar etmiş oldu. Son bölümü iyi kapanan, doğru hamlelerle de golü bulan Trabzonspor İstanbul’dan liderliğini perçinleyerek dönmüş oldu şehrine. Doğru oyun, baskılı oyuna karşı bir kez daha galip gelmiş oldu.

Ezeli rekabet konusu, kadro kalitelerinin yüksekliği ve puan sıralamasındaki konumlanma da eklendiğinde ortaya güzel bir ‘kağıt üzeri’ görüntü çıkıyor. Pekala yanıltabiliyor ancak ben uzunca süre ‘orta sahaların hızlı geçildiği’ bir maç klasiği daha yaşayacağımızı düşünüyorum. Beşiktaş için; Şampiyonlar Ligi yorgunluğu ve moral bozukluğunu atmak için mükemmel bir fırsat maçı bu. Trabzonspor için ise; rakiplerine attığı puan farkını korumak, artırmak, bununla da kalmayıp elindeki psikolojik üstünlüğü perçinleme karşılaşması olacak. Saha ve seyirci avantajı ile muhtemelen karşılaşmaya tempolu başlayacak rakibine karşı Trabzonspor, özellikle ilk 45’te en iyi yaptığı işi yapmaktan vazgeçmeyecektir. Sabır temelli bu oyunun bir tekrarını daha izleyeceğimizi düşünüyorum.

Sonunu doğru oynuyor

Trabzonspor, oynadığı 11 maçın ikinci yarılarında sadece 2 gol yemiş bir takım. Şampiyonlar Ligi dönüşü Beşiktaş’ın enerjisini 90 dakikaya nasıl yayacağı, sonucun belirleyici unsurlarından biri olacaktır. Trabzonspor oyunun sonlarını doğru oynuyor. Hücumda Abdülkadir ve Djaniny, skora direkt etki edebilir.