Dzeko-En Nesyri ikilisiyle 4-4-2’yi tercih etmesi beklenen Mourinho, rakibi de şaşırtacak bir dizilimle sahadaydı. En Nesyri sağ kenara Tadiç merkeze geçti, Dzeko en öndeydi. Fenerbahçe sete yerleştiğinde En Nesyri içeri gelip Tadiç yaya çıkarak ikinci toplara gitti, atak sürekliliğini sağlayan oyuncu rolüne büründü. Mourinho geldiği günden bu yana Tadiç’i solda kullanmamaya yemin etmiş gibi ona sürekli yer arıyor. Tadiç artık 36’sına merdiven dayadı. Geçen sezon Fenerbahçe’yle 54 resmi maça çıktı, Sırbistan Milli Takımı’yla da 8 resmi maç oynadı. Bir sezonda 62 resmi maça ulaşmış bir oyuncudan bahsediyoruz. 25 Haziran’da EURO 2024’e veda ettikten sonra 23 Temmuz’da Lugano maçında 11’deydi. Neredeyse tatil yapmadan 62 maçın üzerine devam ediyormuş gibi görünüyor. Bu yoğunluk Tadiç’in temposunu negatif etkiliyor olsa da hala zor top kaybediyor ve hücumda takım arkadaşlarına liderlik yapıyor. Ama kenarda İrfan Can, Cengiz gibi futbolcular varken Mourinho, Tadiç’i daha ekonomik kullanabilir. Lille maçından sonra takımının fizik gücünün 90 dakikayı çıkaramamasından dert yanan ve ön alan baskısını bu yüzden yapamadığını söyleyen Portekizli hocanın ikinci yarılarda kadrosunu çok daha erken tazelemesi gerekecek. Zira ikinci yarıda Fenerbahçe oyundan çok erken düştü. Ama düşen sadece takım değil, Mourinho da oyundan çok erken koptu.

Mucize olurdu

Göztepe Teknik Direktörü Stoilov’un 3’lü savunma tercihi 45. dakikaya kadar Fenerbahçe’ye koridor baskısı olarak yansıdı. İkinci yarıda Fenerbahçe’nin fizik olarak düşeceğini tahmin eden Stoilov’un 66’ya kadar 4 değişiklik birden yapması oyunu Göztepe lehine çeviren hamleydi. Sahada hayli uzun bir oyuncu grubuyla bulunan Fenerbahçe’nin Koray Günter’den korner golü yemesi manidardı. Üstüne baskı Göztepe lehine öylesine arttı ki, skorun 2-2’ye gelmemesi mucize olurdu.

Sahadaki Galatasaraylı futbolcular, kendi taraftarlarından daha rahat olduğu için sezona ikide ikiyle başladılar. Son iki yılda Galatasaray’ın iç saha ile deplasmandaki oyun standardının çok sapmaması Okan Buruk’un en büyük başarısıydı. Konyaspor deplasmanında Kerem Demirbay’ı kenarda tutup Sara’yla oynamayı tercih eden Okan Buruk, Konya’da oyunu pasla örerek kuracağını hayal etse de beklentinin tam tersi oldu.

Ali Çamdalı, 3-4-3’te Ndao’yu sağ, Yusuf Erdoğan’ı sol kenarda beklerin üzerinde baskı unsuru yapıp Galatasaray’ı sahada iki bölüme ayırmayı başardı. Dubouis içeri devrilmekten çekindi, Sara sol içe devrilip servise gelemedi, Kerem Aktürkoğlu’nu topu taşımak çok zorlaştı. Galatasaray kendi standardının dışına çıkıp pasla örerek gitmek yerine uzun toplarla Barış Alper’i, Icardi’yi oyunun içine çekmeyi denedi. Konyaspor arkada üçlü bekleyerek Icardi’ye her pozisyonda temas etmeyi başarırken Mertens, Kerem ve Barış’a iç koridorlarda az alan bıraktılar. Bunu çözmek için Okan Buruk’tan önce Icardi’nin refleks göstermesi aslında Arjantinlinin oyun aklının ne seviyede olduğunun bir kez daha ispatı gibiydi. Çünkü Icardi, stoper temasını azaltmak için oyun metrajını uzatıp, daha derinde oynamak zorunda olduğunun çok farkında. Markajdan kurtulup Kerem Aktüroğlu’na yaptığı asist harikaydı. Ama Galatasaray bu kadar uzun top takımı olmadığını ilk yarıda acı şekilde tecrübe etti.

Büyük yatırım yaptı

Okan Buruk’un ilk hamleyi Sara üzerinden yapması kaçınılmazdı doğrusu. Sara’nın sol kenar servislerinden uzak kalışı Dubouis ile Kerem’in iletişimini kopardı. Galatasaray, Sara’ya büyük bir yatırım yaptı. Okan Buruk’un Sara’yı takım planına uydurması biraz zaman alacak gibi görünüyor.

Mourinho, Lille’e karşı merkezde İsmail ve Mert Hakan’ı kullandı, Tadiç’i sağda, Szymanski’yi forvet arkasında konumlandırdı. Bu tercihlere karşın topa Lille sahip oldu ama Fenerbahçe topun kıymetini bildi, oyunun inisiyatifini elinden hiç bırakmadı.

Çift forvetli oyun

İkinci yarının başında Fenerbahçe yüksek tempoya çıkmayı deniyordu. Ne var ki, kale arkasından Lille kalecisine atılan bir cisim sebebiyle oyun tıpkı Sevilla maçında olduğu gibi dakikalarca durdu, Fenerbahçe temposunu yitirdi, Lille nefes aldı. Üzerine oyuncu bazlı fiziksel düşüşler de gelince Mourinho 63’te Mert Hakan’ı çıkarıp En Nesyri’yi alarak Dzeko ile önde iki santrforlu oyuna döndü. Oyunu kurarken Oosterwolde’yi sol içe devirerek sol stopere dönüştüren Portekizli hoca, Samuel ile Mert Müldür’ü değiştirerek hem Mert’in sarı kart riskini sıfırlamış hem de Osayi’nin forvet karakterinden faydalanmış oldu.

Biraz da şans gerek

Maximin’in enerjisi tükenmeye yakın olduğundan Fenerbahçe’nin soldan top getirirken zorlanması ve merkezden çıkarken gözlerin Tadiç’i araması İrfan Can’ı çoktan çağırıyordu aslında. Fenerbahçe 76’dan sonra bu sezon sıklıkla oynayacağı güçlü, rakibi kalesine iten Kadıköy oyununun pratiğini yaptı. Solda Tadiç, sağda İrfan Can ve önde iki uzun santrforla baskımetreyi kıracak seviyelere çıktı. Nitekim gol, ceza sahasına uzun atılan bir taçın rakibe çarparak ağlara gitmesiyle gelmiş olsa da o şans golünü yaratan Fenerbahçe’nin kurduğu baskıydı. Fenerbahçe, Lille’e karşı bir dakika bile geri adım atmadı, seriyi uzatmaya götürecek karakteri de sahaya koydu. Ama biraz da futbol şansı gerek. Fenerbahçe artık Avrupa Ligi’nden ilerleyecek. Avrupa’da başarı için Mourinho’ya sahip bir takım olmak yetmez, Mourinho takımı olmak gerekir.

Bazen tüm takımı değiştirirsin kötü havayı dağıtamazsın ama bazen 3 lider oyuncuyla tüm dünyanı değiştirirsin. Beşiktaş ikinci seçeneği işaretlemiş gibi ilerliyor. Beşiktaş bundan 3 ay önce tamamlanan 2023/24 sezonunu, şampiyonun tam 46 puan gerisinde tamamlamış olmasına rağmen ilk 11’inde sadece 3 oyuncuyu değiştirerek bambaşka bir ruh haline bürünmüş görünüyor. Galatasaray’a 5 atarak kazandığı Süper Kupa’nın ardından dün gece de Samsun deplasmanında Rafa Silva, İmmobile ve Paulista’lı 11’iyle ilk yarıda maçın fişini çekmeyi başardılar. Her ne kadar ikinci yarı kötü oynayıp bol pozisyon vermiş olsalar da büyük bir ruh değişimine imza atmanın ekmeğini yediler. Samsunspor maça iyi başlayıp birkaç pozisyonda Mert Günok’u zorluyorken Beşiktaş savunmasının arkasına sarkan Marius ile tabelayı değiştirecek fırsatlar buldu. Üstüne bir de gol attı ama VAR’dan ofsayt gerekçesiyle döndü.

Her şeye rağmen...

Van Bronckhorst, Samsunspor’u savunabilmek için Al Musrati’yi derine çekince Gedson ile mesafeler açıldı ve Beşiktaş orta sahasında büyük bir boşluk oluştu. Semih Kılıçsoy’un sol forvetten içeri devrilerek rakip karşılamaya katılması Beşiktaş adına maçın kırılma noktası oldu. Genç Semih, Rafa Silva’ya sol ayak dışıyla harika bir servis yapınca hem tabela değişti hem takımın üzerindeki kara bulutlar dağılmış oldu. Asist nefisti ama Rafa Silva’nın ilk dokunuşu, topu önüne alışı ve kısada çabukluğunu kullanarak rakibini arkasına alışı büyük bir kalite gösterisiydi. Beşiktaş enteresan bir gece geçirdi aslında. İmmobile’yi topla buluşturmakta zorlandığı, gol atan Paulista’yı sakatlığa kurban verdiği Samsunspor deplasmanında ikinci yarı çok pozisyon vermesine rağmen sezona kazanarak başlamayı başardı.

Fenerbahçe’nin geçen sezon en iyi işleyen bölgesi sol koridoruydu. Ferdi ile Tadic kemik bir sol kenar inşa etmişken, o bölgeye bir hamle yapmak elbette beraberinde bazı riskleri getirecekti. Mourinho, geldiği günden beri sol kenar planını Maximin’in üzerine yapıyor, Tadic’i Sırp Milli Takımı’ndaki rolüne döndürmeye çalışıyor. Lille maçından sonra dün gece Adana Demirspor karşısında da Fenerbahçe’nin hücum organizasyonları Maximin üzerinden ilerliyor. Maximin yetenekli, topla iyi ilişkiler kuran, pas zamanlamasını doğru ayarladığında harikalar yaratan bir futbolcu. Dün gece harika bir ilk yarı çıkardı. Dzeko’ya nefis bir asist yapması bir yana, sırtı dönük aldığı toplarla tüm Fenerbahçe hücum hattına yeni ufuklar açtı. Ne var ki Maximin’in Ferdi ile uyumunda sorun var. Geriden oyun kurulurken rakip stoperlere baskı yaptığında Fenerbahçe savunması sol beke dönüp, Ferdi ve Tadic ile birlikte topu 3. bölgeye en iyi taşıyan takımdı. Fakat Ferdi ile Maximin’in arasında hem mesafe hem rakip oluyor ve şimdilik bu sorunun ana kaynağı gibi görünüyor.

İhtiyacı olacak

Geçen sezon yaklaşık 55 maçı sol kenarda oynayan Tadic’in yeni rolüne alışması için biraz zamana ihtiyaç olabilir. Adana Demirspor’a karşı Maximin ve İrfan Can’ın arasında 10 numara oynayan Tadic’in liderliğine tüm sezon Mourinho’nun çok ihtiyacı olacak. O yüzden oyuna hamle yaptığında Tadic’i sola çekip, Maximin’i çıkarıyor. Maçın son bölümü, Mourinho’nun oyunu siyahtan beyaza çevirme hamleleriyle geçti aslında. En-Nesyri’yi aldı, Mert Müldür’ü Osayi’yle değiştirdi, peşinden Çağlar’ı alıp Ferdi’yi çıkardı. Adana Demirspor ikinci yarı Fenerbahçe’ye karşı direncini yukarı çekerken, 2008 doğumlu kalecisiyle tabelayı 1-0’da tutmuş olması dikkat çekiciydi.

Galatasaray son iki yılın şampiyonu ama Hatayspor’a karşı maça hiç de şampiyon öz güveniyle başlamadı. Görünen o ki Beşiktaş hezimeti Icardi ve arkadaşlarını hayli tedirgin etmiş. Galatasaray savunmasına Davinson Sanchez’in dönmüş olması birçok sorunu gidermiş olmalı diye bekleyenler sorunun sadece sağ stoperden kaynaklanmadığını görmüş oldu. Abdülkerim’in sol stoperdeki basit hatalarının üzerine oyun kurulum sorunları eklenince Galatasaray’ın hücum setleri sorunlu başladı. İç sahadasın, tribünler dolu, son iki yılın şampiyonu apoletlerinin verdiği öz güven var ve Galatasaray bir şekilde hücum organizasyonlarını düzeltti. İkinci yarının başında Barış’ı sağa Mertens’i sola, Ziyech’i merkeze alarak başlamak Okan Buruk’a kısa süreli rahatlama bile sağladı. Ne var ki Galatasaray’ın savunması tanınmaz halde oynamaya devam edince işlerin sarpa sarması uzun sürmedi. Davinson’un yüksek topu ıskalaması, Abdülkerim’in rakibini yakalayamaması, Dubois ile Köhn’ün yerlerini kaybetmesi Hatayspor golünü tabelaya yazdırmaya yetti.

Eski performansların ötesinde

Icardi uzun bir aranın ardından sezon öncesi hazırlık kampı yapmışken çok daha hazır olması beklenirdi. İlk yarıda topun yörüngesine girmekte zorlandı, ikinci yarıya nefis bir pasla başladı ama penaltı pozisyonuna kadar eski performanslarının hayli ötesindeydi. Okan Buruk, Icardi’yi hareketlendirmek için 70’te Batshuayi ve Kerem’i aynı anda oyuna alıp Barış Alper’i sağ beke çekti. Bu değişimin ardından Galatasaray oyunun inisiyatifini eline alabildi. Batshuayi’nin dinamik baskıları Icardi’ye alan yarattı. Belçikalı santrfor hem Icardi’yi canlandırdı hem de attığı golle takımına galibiyeti getirdi. Okan Buruk’un bundan sonraki süreçte Batshuayi’yi ana planın içine alma ihtimali çok güçlenmiş olmalı.

Fenerbahçe, Lille deplasmanında ilk yarı yediği baskıya çözüm üretemedi, bol top kaybetti, 12’de golü yedi, merkezden bol pozisyon verdi, kısacası kötü bir 45 dakika geçirdi. Bruno Genesio, Yüksek tempolarda oynamayı seven iyi bir taktisyen olduğunu ispatladıktan sonra Lille’de ustalık dönemini yaşamak istiyor. Meunier’i son saniyede Trabzonspor’dan aldıktan sonra oyun planını şekillendiren Genesio, Fenerbahçe’yi Meunier’i sağ stopere çektiği bir 3’lü savunma kurgusuyla karşılamayı tercih etti. Alan paylaşımını harika yapan Lille, orta sahadaki taç organizasyonunda Dzeko’yu hataya zorladı ve topu kenardan başlatma fırsatı yarattı.

Açıkları kapatmalı

Aslında bu Genesio takımlarının temel bir baskı setiydi ve Fransız hoca bunu ilk yarı boyunca futbolcularına kusursuz uygulattı. Devamında Ferdi’nin Tiago Santos’tan yediği çalım sadece gol olmakla kalmadı tüm takımın dengesini uzun süreliğine bozdu. Mourinho ikinci yarıya oyuncu değiştirmeden ama Maximin’i sol forvette yüreklendirerek başladı. Fransız forvet, öylesine iyi bir başlangıç yaptı ki 60. dakikaya kadar maç Maximin ile Lille savunması arasında geçti. Ne var ki, Maximin’in bireysel çabası kilidi açamayınca Mourinho 70’de iki kanat forvetini birden değiştirdi, Oğuz Aydın ve İrfan Can’a döndü. İrfan Can çok özel bir yetenek, sihirli bir sol ayak. Harika bir frikikle tabelayı eşitledi ama Lille şanslı günündeydi. Fenerbahçe’nin kalitesi Lille’i elemeye yeter ama Mourinho’nun fizik olarak bu bir haftada açıklarını kapatması gerekecek.

Beşiktaş 3 ayda bambaşka bir takıma dönüşmüş. Her ne kadar Türkiye Kupası’nı kazansa da sezonu 6. bitiren kadronun yitip giden öz güvenini Van Bronckhost kısa sürede toparlamış görünüyor. Elbette Rafa Silva ve Immobile gibi iki büyük karakterin takıma katılmasının bu süreci hızlandırdığının altını kalın bir kalemle çizmek gerek. Paulista da stoper tandeminde Colley ile dengeli bir ikili olacağını gösterince Beşiktaş’ta siyahtan beyaza bir değişim ateşi yanmaya başladı. Maçın başlama düdüğüyle birlikte Svensson’un rakip sahaya gönderdiği yüksek topu Nelsson ıskalayınca Immobile klası devreye girdi. İtalyan golcü hem açık alanda hem ceza sahasında etkili, Beşiktaş’ın tüm sorunlarını tek bünyede çözecek bir profil doğrusu. Dün attığı 2 golle takımını sırtlayanların başında geldi. Sanırım Beşiktaş yıllar sonra Mario Gomez etkisi yaratacak golcüsünü bulmuşa benziyor.

Galatasaray savruktu

Dün gece Galatasaray’a karşı harika bir Rafa Silva performansı izledik. Portekizli yıldız forvet arkasında başladı, sonra sola geçti. Yeteneklerini müthiş oyun görüşüyle birleştirince Beşiktaş’ın tüm bağlantı ve üretim sorununa çözüm oldu. Hakemin faul standardı, kart eşiği oyunun temposunu destekleyici nitelikteydi. Umarım hafta sonu başlayacak Süper Lig’de de bu tempo desteğine devam ederler. Süper Kupa maçının Galatasaray adına ana fikri ise şuydu; Savunma çok savruk, Davinson Sanchez’in acil formayı alması şart. Icardi takımdan çok uzak göründü, toptan çok uzaktı. İkinci yarıda Batshuayi ve Barış Alper girdikten sonra Galatasaray forvet dinamizmini kısa süreli kazandı. Sanırım Okan Buruk bitiriş kadrosunun üzerine yoğunlaşarak ligi planlayacak.