Semih Kılıçsoy'un fiziği yaşının çok ötesinde, yere sağlam basıyor, omuzlarıyla kendine alan açıyor ve çabuk karar veriyor. Fernando Santos’un direkt oyun anlayışında kenar forvetlerde olması gereken özelliklerin tamamı var Semih’te. Beşiktaş yeni bir hoca yeni bir planla tanıştı. Santos topa sahip olmayı dert etmediği gibi geriden pasla çıkan bir takım da istemiyor, Mert Günok bu yüzden bir çok defa uzun topa yöneldi. Mert, maçı 24 pasla tamamlarken bunların 21’i uzun, sadece 3’ü kısa pastı. Yüksek öne atarak ikinci topa Semih, Rashica, Gedson ya da Salih’in yapacağı baskıyla kazanıp kaleye gitmek Beşiktaş’ın yeni oyun planı. Kaleci Mert ile Semih arasında yeni bir iletişimin başladığını da söylemek gerek. Nitekim maçın en net pozisyonlarından biri degaj sonrası Semih’in attığı şutla geldi Beşiktaş adına. Beşiktaş’ın atak yönü ağırlıklı olarak soldan Semih’in üzerinden ilerlerken Rashica tarafı Fatih Karagümrük’ün Can Keleş ile gelişen hücumlarını savunmaya büyük enerji harcadı.

Yeni transfer kaçınılmaz

İkinci yarıda Şota hoca Can Keleş’i sağa alarak Semih’i geri koşularla meşgul etmek istedi. Bu değişim Karagümrük’ün oyun planını hayli değiştirdi, Can Beşiktaş’ın sol bek kademesinin arkasında sık sık topla buluştu Karagümrük’ün hücum balansını soldan sağa kaydırdı. Ama Santos rakibin hamlesine çabuk cevap verdi. Semih’i Can’dan kaçırıp sağa attıktan kısa süre sonra, genç yetenek ‘Yerli Agüero’ gollerinden birini daha attı. Bir kaç dakika sonra da Rashica’nın golünü hazırlayarak yine kurtarıcı oldu. Cenk formunu yükseltmediği sürece formayı sıklıkla Muleka ile paylaşacağa benziyor. Ne şanslı ki, Muleka hala Beşiktaş’ta oynadığının farkında değil. Santos’un santrfor işini krize dönüşmeden çözmesi gerekiyor. Elbette bunun için ya Aboubakar affedilecek, -ki zor görünüyor, ya da yeni transfer kaçınılmaz.

Galatasaray, Icardi, Barış Alper, Kaan Ayhan ve Boey’i oynatamadığı Sivasspor deplasmanında iyi bir ilk yarı oynayıp 1-0’ı yakalamasına rağmen ikinci yarıda sağ koridorundaki aksaklığın bedelini ödedi. Galatasaray onca eksiğine rağmen oyun standardını hiç kaybetmeden bir başlangıç yaptı Sivas’ta. İlk 25 dakika dolduğunda 2’si direkte patlayan 12 şut çekti, sahanın her bölgesinde rakibine bariz bir üstünlük kurdu. Ocak ayı, Sivas deplasmanı, mevsim şartları, zemin düşünüldüğünde çok da Mertens’in maçı değilmiş gibi düşünenlerin fazlasıyla yanıldığı bir ilk yarı izledik. Mertens 10 numarada harika bir iş çıkardı. Kerem Aktürkoğlu’na pozisyonlar hazırladı, bir topu direkten döndü, devre biterken bir vücut hareketiyle Kerem Demirbay’ın golünün hazırlayıcılarından oldu.

Uygun’un hamlesi

Sivasspor, bu sezon ilk kez 3’lü bir savunma ile Galatasaray’ın karşısına çıktı. İlk yarı boyunca sağ kanat beki Alaaddin’in tarafından Zaha etkili olurken Kerem Demirbay’ın golü de aynı kanattan hazırlandı. Devre arasında Bülent Uygun, sağ kanat beki olarak Burak Kapacak’ı, orta sahanın sol içine ise yılların sol beki Ziya Erdal’ı alınca oyunun senaryosu değişti. Sivasspor, sol beki Uğur ile Galatasaray’ın genç sağ beki Ali Turap karşısında büyük bir üstünlük kurdu ve o bölgeyi adeta ilmek ilmek işledi. Peşinden de Koita’nın penaltı golü Sivasspor’a beraberliği getirdi.

Konyaspor karşısında Kadıköy öylesine büyük bir coşkuyla maçı yaşıyordu ki, top toplayıcı çocuk taç atışını yapması için topu İrfancan’a hızlıca verdiğinde Fenerbahçe’nin hücum seti işlemeye başlamıştı. O pozisyon İrfancan’ın taç atışıyla başladı, Szymanski nefis bir asiste dönüştürdü ve Dzeko’ya hat-trick’i getiren golü hediye etti. Kadıköy’deki herkes maçın içindeydi. Dzeko kilidi penaltıyla açtı, henüz 40. dakika dolduğunda ‘hat-trick’e ulaşmıştı. Bazen insan Dzeko’nun bir film setinde olduğunu düşünüyor. Kendi hayatını beyaz perdede canlandırıyor ve senaryo gereği her maç daha da coşkuyla yıldızlaşıyor. Bu filmin henüz sonu gelmedi ama tüm Türkiye bu büyük aktörün oyunculuğunu hayranlıkla izliyor.

Szymanski resitali

Szymanski oyunda kaldığı ilk 45 dakika içinde resital sergiledi. Fenerbahçe dinamik bir takım ve bunu sağlayan çarkın en önemli dişlilerinden biri Szymanski. Atıyor, attırıyor, top kazanıyor, iç koridor koşularıyla rakibin dengesini bozuyor. Fenerbahçe aslında bu dinamizmini kenar forvetleri kadar merkezde oynayan 8 numaralarına borçlu. Takımın hızını yükselten forvetler değil merkez orta sahalar. Bu da Fenerbahçe’ye kapanan savunmalara karşı kilidi açtırıyor, çoşkuyu yakaladığında farka götürüyor. Fred ve Szymanski’nin rolü de burada belirginleşiyor. Bu sezon iki maçı 0-0 bitmesine rağmen 19 haftada tam 56 gol attı Fenerbahçe. Açık ara ligin en çok gol atanı İsmail Kartal ve futbolcuları. Bakalım İsmail hoca kendisinin de içinde bulunduğu 103 gollü 1988/89 kadrosunu geçebilecek mi?

Konyaspor maçı, Okan Buruk’un sezon başından bu yana elinin en zayıf olduğu 90 dakikaydı. Icardi Galatasaray için hem saha içi hem saha dışında vazgeçilmez bir figür. Onun yokluğunda Halil Dervişoğlu ile oynamak kâğıt üzerinde bir santrfor görmemizi sağlamış olsa da maç boyunca Galatasaray, blokları arasında derin bir bağlantı sorunu yaşadı. Tüm iş Zaha’nın bireysel yeteneklerine, Kerem Aktürkoğlu’nun zorlamalarına kaldı. Kaleci Deniz öyle bir ilk yarı oynadı ki, televizyonun sesini kapatıp hiç alakasız birine izletsek kalede Alisson Becker olduğunu iddia edebilirdi. 2005’li genç futbolcu kariyerindeki ilk Süper Lig maçında inanılmaz bir kalecilik gösterisi yaptı.

Endişe verici...

Sahada Icardi yoktu ama onun standartlarında gol atan Abdülkerim vardı. Galatasaray’ın en büyük artılarından biri Abdülkerim Bardakcı. 2021’den bu yana Süper Lig’de en çok gol atan savunmacı olması boşuna değil. Bu sezon hem Şampiyonlar Ligi hem de ligde ulaştığı seviye göz kamaştırıcı. Okan Buruk’un dün Tete dışında güvenilir yedeğinin olmaması Ocak ayında 5 lig maçı daha oynayacağı düşünüldüğünde Galatasaray için endişe verici görünebilir. Ama elinde Kaan ve Barış gibi esnek oyuncular varken kombinasyonların sayısı artıyor. Ne var ki, Konyaspor’a karşı Kazımcan’ı sol beke sokup Barış Alper’i santrfora erken gönderebilirdi. Ama bazen böyle olur, stat kazanır. Dün gece de Ali Sami Yen Galatasaray’a destek oldu.

Ülke futbolunun en değerli maçlarının başında gelen bu büyük derbi futbol kuraklığının geldiği boyutun göstergesiydi. İlk yarım saatte top tam 20 kez taça çıktı, Arda Kardeşler 16 kez faul düdüğü çaldı, taraflar ‘0’ korner kullandı. Yani yüksek yoğunluklu fiziksel mücadele, bolca stres ve keyifsiz bir derbi izledik. Gol beklentisi sıfıra yakın seyrederken, 35 dakikada ‘0’ isabetli şut, 3 kez de şut denemesi vardı.

Oyunun üçte birlik bölümü kalan süreye ışık tutuyormuş da haberimiz yokmuş. 90 dakika sonunda tam 45 faul oldu, 55 kez top taça çıktı, pas yüzdesi 70’te kaldı, ilk isabetli şut 70. dakikada atıldı. İki taraf da kendi solundan hücum etmeyi tercih etti. Cengiz Ünder’in olduğu kanatta Barış Alper’in fizik üstünlüğü fazlasıyla dikkat çekti. Ziyech’in geri koşu zaafı da Fenerbahçe’yi Ferdi ve Tadiç’in koridorunda cesaretlendirdi.

Avantaj Galatasaray’da

İrfan Can Kahveci en son ne zaman 8 numarada oynamıştı, sanırım kendisi bile hatırlamıyor olabilir. O bölgenin sıcak oyuncusu İsmail Yüksek varken Cengiz’e yer açmak için İrfan Can’ı merkeze çekmek Fenerbahçe’yi düzeninin dışına çıkardı sağ kulvarı tıkandı.

Cengiz’in Kayseri performansına aldanan İsmail Kartal buna 45 dakika dayanabildi. Bu beraberlik belki Fred’in yokluğu düşünüldüğünde Fenerbahçe için kötü günün kârı gibi görülebilir. Ama kim kazançlı çıktı derseniz, ligin ikinci yarısındaki fikstür avantajı düşünüldüğünde kesinlikle Galatasaray.

Galatasaray, Ali Sami Yen’de Karagümrük’ü ağırlıyordu ama herkesin aklında hafta sonu Kadıköy’deki Fenerbahçe derbisi var gibiydi. İlk yarıda iki tarafta iyi niyetle oynadı ve bu da oyunun süresine yansıdı. İlk yarıda topun oyunda kaldığı süre 30:22 dakikaydı. Hakem Numanoğlu’nun ilk yarıda sadece 6 kez faul düdüğü çalması topun oyunda kalma süresini pozitif etkiledi. Galatasaray, aut çizgisinden oyun başlangıcında kısa pasları tercih ederek Karagümrük forvetlerini ön alan baskısına çağırdı. Bu, rakip takımın oyun boyunu uzatma hamlesiydi. Hatta kaleci Günay’ın fazla risk alması da bu senaryonun bir parçasıydı. Bu dar alanda savunma yapmayı planlayan Fatih Karagümrük’ü konfor alanından kısmen çıkardı. Ama ikinci yarı roller değişti. Shota hocayla ilk maçını oynayan Karagümrük harika bir ikinci yarı oynadı.

Sol bekte Barış Alper

Ziyech büyük kalite, ayağına top çok yakışıyor, şut kalitesi göz kamaştırıcı. Ne var ki Galatasaray bu sezon rakibi birinci bölgesine hapsetme planını forvetlerinin baskı kalitesine borçlu. Ziyech baskı zincirinin kırılmasına sebep oluyor. Sahadaki en yalnız Galatasaraylı Icardi’ydi. Takımının ön alan baskı kalitesini yitirmesinde Icardi’nin rolü var ama top Galatasaray’dayken de Arjantinli santrforun iştahında gözle görülür bir değişiklik yoktu. Okan Buruk 61’de Mertens’i çıkarıp Bakambu’yu sokarak Icardi’yi oyuna döndürmenin derdindeydi. Barış Alper Yılmaz ile sol bek krizini çözmeyi kafasına koymuş Okan Buruk. Muhtemelen devre arasında Angelinho’yu takas edecekler ve uluslararası bir sol bek gelene kadar elindeki en iyi alternatifin Barış Alper olduğunu düşünüyor.

Dzeko, senaryosu sağlam bir Hollywood filminde kendi hayatını beyaz perdeye aktarıyor gibi. Bundesliga’dan Premier Lig’e kadar Avrupa’nın en büyük liglerinde nefis bir kariyer inşa eden Boşnak yıldızın Şampiyonlar Ligi finalinin ardından Fenerbahçe’ye gelip maç ayırmadan ilk günkü heyecanıyla oynaması gerçekten hayli ilham verici.

Dzeko’nun temposu ilk yarıda kendi standartlarının altında seyredince pozisyonlarda hayli cömert görünse de 2 dakikaya sıkıştırdığı 2 gol nasıl büyük bir gol ustası olduğunun kanıtı gibiydi. Fenerbahçe’nin Kadıköy’de alev alanları arasında Tadiç ve Ferdi de vardı. Tadiç takımın en alfası olmasının yanında büyük de bir profesyonel. Kendine çok iyi bakıyor, her zaman fit her maça hazır. Oynadığı her bir dakikanın hakkını veriyor. Trnava’ya karşı Ferdi’nin kilidi açan golünü hazırladı, penaltıdan golünü attı, pozisyonların başlangıç noktalarında topun yönüne karar verendi.

Yardımcı oldu..

Sanırım bu kez eminiz Ferdi kesin kariyer sezonunu oynuyor. Perreira döneminden bu yana her geçen sezon biraz daha iyisini yaptığı için her yıl biraz daha gelişiyor. Trnava önünde sol bekten hücuma çıkışları maçın kilidini açmaya yardımcı oldu. Konferans Ligi yeni kurulmuş olmasına rağmen üçüncü yılında da nefis hikayeler biriktiriyor. Nordsjaelland gruptan çıkan rakiplerinden birine 7 diğerine 6 gol attığı turnuvadan elenerek sanırım bu yılın unutulmazı olarak kupanın tarihindeki yerini aldı.

Faruk Koca’nın hakem Halil Umut Meler’e attığı yumruk ve peşinden adamlarının onu yerde tekmelediği an Türk futbolunun nasıl bir bataklığa saplandığının kanıtı gibi. Meler’in yüzünde patlayan o yumruğu atan belki Faruk Koca ama o ortamı hazırlayan yıllardır sahadaki her türlü başarısızlığa kılıf arayan tüm kulüpler, onların yöneticileri, teknik direktörler ve her fırsatta hakemi baskı altına almaya çalışan bazı futbolcular.

Yumruğun devamının gelmesi kaçınılmaz

Hakemler, futbol dünyasının her bir paydaşı tarafından bir nefret objesi haline getirilirken fanatizmin geldiği boyut kimsenin umurunda olmadı. Hepsi olayı kınama yarışına girmiş olsalar da bir hafta sonra her şey kaldığı yerden devam edecekse Meler’e atılan yumruğun devamının gelmesi kaçınılmaz. Bu linç girişimini yapanlar adalet önünde bedelini ödemeli, peşinden TFF sportif müeyyideleri en ağırından vermeli. Sonrası daha önemli. Kin ve nefret tohumu eken her bir bireye caydırıcı cezalar verilmeli. Başka türlü bu olay milat olmaktan çıkar, münferit bir saldırı olarak tarihteki yerini alır.