Genelde tüm takımlarımız sezonun başlangıç aşamasında oyun gücüne değil oyuncu gücüne güvenerek çıkıyor ön eleme maçlarına. Buna mukabil, Avrupa’nın görece mütevazi takımlarının disiplin, fizik üstünlük ve oyun güçleri galip geliyor temsilcilerimize. Fenerbahçe, Feyenoord karşısına ilk 11’de sadece 1 yeni oyuncuyla çıkarken, kulübede de 2 yeni futbolcu bekliyordu. Mourinho’dan beklenen, geçen yıldan bu sezona sahadaki oyun bütünlüğünün taşınması, yeni transferlerle güçlendirilmesi ve daha akıcı bir plandı. Ne var ki, Hollanda deplasmanında Fenerbahçe sanki dün bir araya gelmiş gibi bir ilk yarı oynadı. İkinci yarı başındaki bire bir baskılar Fenerbahçe’yi önde tutmayı başardı denebilir. İrfancan-Duran, Oğuz-Semedo değişimlerinin ardından baskı kalitesinin artmasından bir gol çıkarabilmek gerekirdi. Amrabat’ın 86’da attığı gol aslında Fenerbahçe’nin ikinci yarının başlama düdüğüyle birlikte takım olarak ilmek ilmek ördüğü bir oyunun getirisiydi.

Zayıf karnı....

Fred’in savunma zaafları Fenerbahçe’nin en zayıf karınlarından biri göründü dün gece. Brezilyalı orta sahadan beklenen ilk şey savunma olmayabilir. Fakat tüm takımın Fred’ten beklentisi oyunun doğru kurulması, savunmadan top çıkışlarında akışkanlığın sağlanması. İsmail Kartal sezonunda Fred yanında İsmail, önünde Szymanski ile bunu kusursuza yakın yaptığı için fark yaratıyordu, lakin Mourinho takımında oyunun kurulumu daha direkt toplarla sağlandığından kafasının üstünden geçen topların sayısı hayli fazla. Bu durumda iş, biraz da Fred dahil santrforun arkasındaki tüm futbolcuların rakiplere temas etmesine, bire bir eşleşmelerde baskı kaliteleriyle ayakta kalmalarına bakıyor. İkinci yarıdaki oyun tam da Mourinho’nun oynamak istediği cinstendi.

Avrupa kupalarında ön eleme oynayan temsilcilerimiz için sezonun başlangıç tarihi çoğunlukla ilk oynanan resmi maçları değil, Eylül ayının başında verilen ilk Milli maç arasının sonrasıdır. Bu durum ülke futbolunun kanayan bir yarası... Arda Turan Shakhtar Donetsk ile Haziran ayında idmanlara başladı, yeni futbolcularıyla tanışması, anlaşması, oyun anlayışını kadroya anlatması derken hayli zorlu bir süreçten geçti ve ilk resmi maçında Beşiktaş’ı Dolmabahçe’de 4-2, rövanşta da 2-0 yenerek turu geçti. Ukrayna ile Rusya 2022 Şubat'tan bu yana savaş halinde, Shakhtar maçlarını ülkesinde dahi oynayamıyorken Arda Turan ve futbolcularının uyumu bir kulüp geleneğinin yansıması. Bu gelenek maalesef bizim birçok kulübümüzde yok, Beşiktaş’ta da olmadığını bir kez daha gördük.

Hızlı aksiyon alınmalı

Solskjaer, Beşiktaş’ı bir geçiş takımı olarak hazırladığı için Gedson’un yokluğu sahada derin bir boşluk yarattı. Gedson’un formu dalgalanıyor olsa da Solskjaer’in topu kazanıp rakip kaleye hızlı gitmeye dayalı oyun modeli için en vazgeçilmez oyunculardan biriydi. Zaten Norveçli hocanın belli ki kafasında Shakhtar’ı rövanşta yeneceğine dair en küçük bir umut ışığı yoktu. Beşiktaş yönetimi hoca konusunda biraz ağır davrandı, sezon bitimiyle birlikte takımın karakterine uygun oyun modeline uygun hoca ile devam kararı almalılardı. Sadece Tammy Abraham, Orkun -ki dün akşam oyuna bile girmedi- ve Rafa ile ne ligde ne Avrupa’da başarılı olmaları kolay görünmüyor. Ligin başlamasına bir hafta kalmışken Beşiktaş yönetiminin çok hızlı aksiyon alması gerekiyor. Çünkü Solskjaer ile olmuyor.

Beşiktaş, Shakhtar ile eşleştiğinde favori değildi. Oysa Arda hoca daha bir ay önce sözleşmeyi imzalamıştı. Maçın başlama düdüğüyle birlikte taşınan tek şeyin teknik direktör olmadığı Beşiktaş camiasının büyük kadro sorunlarının olduğu gibi Dolmabahçe’ye döküldüğünü gördük. Arda hoca, topa sahip olan bir takım yaratmak istemiş.

3. golden önce yaklaşık 3 dakika boyunca pas yaptılar, maçın her dakikasında oyunun da topun da kontrolünü hiç kaybetmediler. Solskjaer ise geçiş planlarıyla Beşiktaş’a vakit kaybettiriyor. Beşiktaş’ın yediği ikinci golde tam yedi beyaz formalı futbolcu ceza sahasının içerisindeydi. Yeni transfer edilen sol bek Jurasek ortayı çok rahat yaptırıyor, Paulista ve Svensson fizik olarak avantajlı olmalarına rağmen Brezilyalı Eguinaldo‘ya kafayı çok rahat vurduruyor. Beşiktaş 25 milyon Eurolar’ı bulan maliyetlerle yıldız futbolcu almış olabilir ama birkaç oyuncuyla total kaliteyi yakalayamaz.

Ne tur ne lig...

Abraham, Orkun, Rafa gibi kaliteli oyuncular kadro seviyesini bir noktaya kadar çekebilir. Geçen yıl Abraham yoktu ama Immobile vardı Orkun yoktu onun yerine daha vasatları vardı. Kimsenin gözünün yaşına bakmadan sağ bek, stoper, altı numara, sol forvet planlaması yapılmalı.

Doğru analiz için belki biraz daha beklenmeli ama sol bek Jurasek’in, Masuaku’dan fazlasını görmedik. Bir zincir en zayıf halkası kadar güçlüdür ve Beşiktaş’ın zayıf halkaları bir tane değil maalesef. Kadrodaki bunca probleme ilaveten Solskjaer Beşiktaş için doğru antrenör mü tartışması da yapılmalı? Beşiktaş bu futbolla ne turu geçebilir ne de ligde şampiyonluk mücadelesi verebilir.

ABD Milli Takımı, Meksika ve Kanada ile birlikte 2026 Dünya Kupası’nın ev sahibi olacak. 2024 Eylül’ünde takımı Pochettino’ya emanet ettiler ve turnuvaya iddialı hazırlanıyorlar.

Dinamik bir takım ABD ama bize oranla yetenekleri limitli. Buna rağmen maça 2. dakikadaki harika golle moralli girmeyi başardılar. A Milli Futbol Takımımız, Hakan Çalhanoğlu gibi bir kaptandan yoksun olmasına rağmen oyun içinde lider arayışında olmadı. Arda Güler oyuna büyük bir akıl katarak meziyetlerini gösterirken İsmail Yüksek tam bir işçi arı gibi çalıştı. Montella iyi bir taktisyen. Elinde tarihimizin en iyi jenerasyonlarından biri olduğunun farkında. EURO2024’teki santrforsuz oyuna devam ediyoruz, muhtemelen 2026 Dünya Kupası’nda da bunu oynayacağız. ABD karşısındaki santrforsuz oyunda Kenan Yıldız ve Kerem Aktürkoğlu’nun bire bir baskılardaki yönlendirmeleri büyük iş gördü.

Tempoyu düşürünce...

Bir ara ABD ilk yarıda neredeyse tüm oyun kurma aşamalarında dağıldı ve hem Arda’nın hem Kerem’in gollerini bu baskılardan çıkardık. Oyunun ibresi ilk 45 dakika boyunca golü erken yememize rağmen bizi göstermekten vazgeçmediyse bunda ön alandaki bire bir baskıların rolü büyüktü. ABD’ye karşı ilk yarı bunun ekmeğini yedik. Ama ikinci yarıda tempoyu aşırı düşürdük, baskıyı gereğinden fazla izledik. Kabul, kalecimiz ilk kez oynuyor, oyunun kurulumunda doğru pas seçeneklerini bulmakta zorlandı. Ama ikinci yarının neredeyse tamamında ön alan baskılarının şiddeti düştü ve arkada büyük açıklar, akabinde de pozisyonlar verildi.

Türkiye Süper Ligi’nin üçüncülük koltuğu zannedilenden çok daha kıymetliydi aslında. Ligi 3. bitirecek takım Avrupa Ligi’ne Play-Off’tan dahil olacak, gruplara kalmak için sadece tek tur geçmesi gerekecek. Fakat 4. olacak takım ön elemeden başlayacağı için en az 3 hafta önceden sezonu açmak zorunda kalacak. Taraftar olaya başarı ve Avrupa Kupası katılım prestiji vs gibi bakar ama futbolcu için antrenör için fazladan yapılacak tatil, kulüpler için planlama adına kazanılacak süre her şeyden kıymetlidir.

Tatil yok... 

Ne hikmetse Samsunspor ile Beşiktaş neredeyse 10 haftadır üçüncülüğü birbirlerine hediye etmenin derdindeler. İki takım da haftalarca en kritik maçlarda takılıp, hiç olmayacak puanları kaybederek birbirlerine bıraktılar. Sanki bu üçüncülük bir ateş topu ve dokunan yanacakmış gibi ha bire topu birbirlerine atıp durdular. Samsunspor sahasında Kayserispor’a karşı uzatma bölümlerine kadar 1-0 geride götürdüğü maçı son saniyelerde attığı 2 golle kazanarak ligi 3. bitirmeyi başardı. Beşiktaş, Bodrum’u 4-0 yenmesine rağmen 4. sırada kalarak tatilinden feragat etti. Bir nevi kendi kendilerini cezalandırdılar.

Mustafa için sistem olmalı 

Beşiktaş geçen sezonu 6. sırada bitirmesine rağmen Semih Kılıçsoy’un performansıyla avunmuşken, sezona Mustafa Hekimoğlu gibi bir potansiyeli kazanmanın hayaliyle başlamıştı. İlk resmi maçı olan Süper Kupa’da Galatasaray’a attığı gol biraz laneti oldu gibiydi ama sezonun sonuna doğru grafiğini biraz düzeltebildi. Mustafa’nın gelişimi için önünde iyi eğitim alacağı santrforlar ve doğru bir sistemin olması gerekir. Dün gece attığı 2 golle maçın yıldızıydı ama sezonu açıp kapatırken atılan gollerden fazlasını yapması gerekecek.

Kenny Arroyo geldiği günden beri sadece yetenekli olduğu bilinen ama o yeteneklerini sergilemeyi bir türlü başaramayan yıldız adayı. Solskjaer de taraftarın büyük beklenti içine girdiği bu ‘yıldız adayı’nı lig üçüncülüğü yolundaki en kritik maçlardan birinde kullanmak istedi. Ne var ki Arroyo, sırtına geçirdiği 10 numaralı Beşiktaş formasının hakkını verecek bir performanstan hâlâ çok uzak. Tüm takım adeta Arroyo’yu oynatmaya yemin etmişçesine tüm topları ona taşısa da, genç forvetin doğru karar vermeyle ilgili büyük sorunları mevcut. Sol ayağıyla indirdiği nefis topta geriden koşuyu gösteren Rafa Silva’ya topu çıkarmak yerine kaleye şutu tercih etmesi bunların en göze batanıydı. Hali hazırda Semih ve Mustafa Hekimoğlu gibi potansiyel taşıyan ama bir türlü basamak atlayamayan genç yıldız adayları varken umarım Beşiktaş Ekvador’dan üstüne milyon Euro’lar verilerek alınan başka adaylarla vakit harcamıyordur. Rafa Silva, Beşiktaş’ın bu sezon parlayan ender yıldızlarından biriydi doğrusu. Çaykur Rizespor karşısında da takımın en estetik, en verimli, en kaliteli ismiydi Portekizli yıldız.

Şampiyonluğu garantiledikten sonra Göztepe’ye konuk olan Galatasaray tam bir sezon finali oynar gibiydi. Böylesi maçlar antrenörler için aşırı risklidir çünkü hedefler yakalanmış kadro şampiyonluk sevinciyle idman dozunu azaltmış ve ortam futbol kazasına çok müsait haline gelmiş olabilir. Okan Buruk kalede Günay’ı, stoperde Cuesta’yı, orta sahada Kaan, Berkan ve Kerem’i, ön tarafta Mertens, Ahmet ve Morata’yı tercih ederek önemli biri rotasyona gitti. Fakat bu kadronun sahadaki ciddiyeti rehavete olanak tanımadı, tam tersi herkes kendini ispat çabasındaydı. Galatasaray kadrosunun bu açlığı Okan hocanın da en büyük avantajı. Göztepe karşısında ilk yarı topa sahip olsa da oyunun momentumu Göztepe’nin elinde kaldı.

Bir standardı var

Kaan Ayhan, orta sahada Lemina’nın rolünü oynamaya çalıştı, hayli de başarılı oldu. Aslında bu pozisyon Kaan’ın geçen sezon Galatasaray’ın Şampiyonlar Ligi’nde sıklıkla oynadığı ve alışık olduğu bir pozisyondu. Zaten Kaan Ayhan için uzun zamandır mevkisiz oyuncu tabirini kullanıyoruz. Sağ bekten stopere 6 numaradan sol beke kadar oynadığı her pozisyonda kendine bir standart oluşturmuş bir futbolcu Kaan. Sezon biterken Göztepe’ye karşı 6 numaradaki pozisyonunu jeneriklik bir frikik golüyle taçlandırması Okan Buruk’a bir şampiyonluk hediyesiydi.

Kayserispor maçı Galatasaray adına sezonun son bölümünün özeti gibiydi. Başlangıç düdüğüyle birlikte Osimhen liderliğinde herkes bire bir baskılara vatan müdafaası yaparcasına gidiyor, rakip oyun kurarken merkezde Lemina ile bir fazla kalarak topu çok hızlı geri kazanıyorlar. Bu sadece dün gece Kayserispor’a karşı böyle olmadı. 3 gün önce Trabzon ile oynanan kupa finalinde de böyleydi, geçen hafta yine Trabzonspor deplasmanındaki lig mücadelesinde de aynıydı. Galatasaray’ın bu bunaltıcı baskısı aslında Dolmabahçe’de oynanan Beşiktaş derbisinin ardından Okan Buruk’un Morata’yı sistemden çekip, bağlantıları yapması için Gabriel Sara’yı Torreira ile Lemina’nın önüne koyması sezonu kıran bir ray değişikliğiydi.

Olağanüstü performans

Samsunspor maçından itibaren Galatasaray, dün gece Kayserispor’u sürklase ettiği oyunu icra etmeye başladı. Oysa Okan Buruk için sezonu üçe ayırmak gerek. Ocak ayına kadar Mertens’li 4-2-3-1. Şubat ayında Morata ve Cuesta’nın katılımıyla 3-4-1-2. Beşiktaş yenilgisi sonrası Gabriel Sara’lı 4-2-3-1. Hayli dalgalı bir denizde, fırtınalardan kurtulmayı başardı Galatasaray ve 25. kez lig şampiyonu olmayı başardı. Dün gece Kayserispor’a karşı kazanılan penaltıyı kullanmak için topun başına gelen Muslera topu ağlara gönderdiğinde göz yaşlarına boğuldu. Belki de bu bir veda golüydü. Muslera tam 14 sezondur Galatasaray’da ve 8. kez lig şampiyonu oldu. Müthiş bir kariyer, olağanüstü bir kaleci performansı. Kemerburgaz’a bir futbolcunun heykeli dikilecekse bu herhalde Muslera’nın heykeli olurdu.