Yoğun kar yağışı bir çok soruyu da endişeyi de beraberinde getirdi. Her iki tarafında farklı dertleri olduğu düşünüldüğünde, yapmak istediklerini hayata geçirmeleri hayli zor olacaktı… Öyle de oldu… Maça doğru kar durdu, saha temizlendi, maç başladı. Maç başladıktan sonra, kar da başladı… Bir ara maç durdu, saha temizlendi, devam edildi. Visca pozisyona girdi, atamadı… Koca bir ilk yarıda, bu koşullarda bundan fazlası olur muydu bilinmez ama bu kadarı oldu…

Pas oyununda ısrar etti

İlk yarı birbiriyle mücadeleden daha çok zemin ve hava koşullarıyla mücadele eden iki takım ikinci yarıda daha da olumsuz koşullarda mücadele etmek zorunda kaldı. Bu maç oynanmalı mıydı bilmiyorum ama oynandı. Ortaya futbol değilse de heyecan ve mücadale çıkmış oldu. Evet heyecanı yüksek bir maç oldu. Lider Trabzonspor, sezon başından itibaren en iyi yaptığı işi yani pas oyununu bu zeminde de ısrarla devam ettirmeye çalıştı. Rizespor ise bu zemine uygun oyunuyla, Nwakaeme’nin bireysel hatası sonucu oyuna tutundu… Öne de geçti ama Trabzonspor zemine rağmen reaksiyoner takım olduğunu bir kez daha gösterdi. Uzatmalarda gelen bir penaltı ile evinde önce maça tutunan Rizespor, son bölümde böylece lige de tutunmuş oldu… Trabzonspor, Antalya ve Sivas sonrası benzer hava koşullarında Rize’de de kaybedip; bu zeminlerin takımı olmadığını da göstermiş oldu.

Trabzonspor haftaları bir an evvel tüketme derdinde. Camiada günler sayılıyor. Bayraklar asılıyor, besteler yapılıyor. Uçuş planları, konaklama planları, şampiyonluğun netleşeceği o haftaya endeksli... Öyle ki, gurbettekilerin yaz dönemine kadar ‘boşladıkları’ köydeki evleri tadilattan geçiriliyor. Bakımlar yapılıyor. Kutlamalara dair süreyi uzatmanın planlarını köylerdeki hareketliliklerden de anlayabiliyoruz. O derece...

İnanmış oyuncular...

Rekorlar çıtadır, bir seviyedir... Rekor kırmak da ilgili konuda bir gelişim ölçüsüdür. Kat edilmiş yolu da anlatır anlayana. Rekorlar kırmak, en erken şampiyonluğa ulaşarak tarihe bir de bu açıdan damga vurmak istiyor Abdullah Avcı. Adım adım hikayesini yazdığı şampiyonluğun her haftasını kazanarak geçmek ve matematiksel ‘ilan’ gününe ulaşmak istiyor. Kim oynarsa oynasın, şampiyonluğa inanmış oyuncu grubuyla, rekorlarla da tarihe geçmeye hazırlanıyorlar.

Tüm takım öne çıkar

Rakip bu kez komşusu Rize ve ligde zor durumda. En zor maçlar kategorisindedir bu tip maçlar. İki taraf da mutlak kazanmak istiyor. Trabzonspor’da maçta öne çıkacak oyuncu belirlemek yerine; tüm oyuncular öne çıkar dememiz gerekiyor artık. Öyle maçlar oynuyorlar çünkü. Hedefe kilitlenmiş 11 ve kenarda bir o kadar konsantre, yedek denemeyecek oyuncuları ile coşkulu ve alkış alan bir Trabzonspor izleyeceğimizi düşünüyorum. Dolayısıyla yine net şekilde favoriler.

Muhteşem atmosfer muhteşem bir karşılaşma daha ortaya çıkardı…

Seyirciyle güzelliğine güzellik katılan bu oyunun marka değerine böylesi bir sezonda verilen katkı için Trabzonspor taraftarı özel bir teşekkürü hak ediyor… Evet mükemmel bir mücadeleye tanıklık ettik…

Bir tarafta adeta can derdinde Göztepe, diğer tarafta ise her maçında, yazdığı şampiyonluk bestesine son bir kaç nota daha ekleyen bestekar ciddiyetiyle; Trabzonspor… Karşılıklı önde baskılar, karşılıklı pozisyonlar ve Göztepe’nin faulle gelen, VAR'sız golü sonrası büyük bir reaksiyon resitali izledik…

Reaksiyoner takım olmak Trabzonspor'un bu sezon her dara düştüğünde devreye soktuğu bir durumdu… Tribünlerde takımına güven, saha içinde de oyunculardaki yüksek özgüven, nasılsa çevirirler rahatlığını da beraberinde getirdi.

Horon birlikteliği

Adeta saha içine düşen hayali bir "Haydi beyler yeniden başlıyoruz" grup mesajı sonrası lider anında üstünlük kurup goller buldu. Zirvede yerini bu kadar sağlama almışken, bu ciddiyet, ikinci yarıda oyuncu değişiklikleri farkın daha da artmasına sebep oldu. Zirvede, Dorukta; Dorukhan, Abdülkadir Ömür, kenardan gelip sürekli kader oyuncusu olan Djaniny, Nwakaeme, Visca ve dahi tüm takım, oyunu horon birlikteliği ile oynayan, sonunu kolbastı ile süsleyen sanatkarlar gibiydiler… İlan edecekleri şampiyonluk sahnesinin son provalarını yaptılar adeta… Bu çocuklar alkışı çoktan beridir hak ediyorlar.

Lider evinde Göztepe’yi ağırlıyor. Bir klasik olarak Abdullah Avcı taraftarlarını yine maça davet etti. Bu konuyu asla atlamayarak bir nevi işin ciddiyetini hatırlatırken, rehavete de yer olmadığını spor kamuoyuna ve Trabzonspor camiasına göstermiş oluyor. En yakın takipçisine 15 puan fark atmanın rahatlığı ile rehaveti birbirine karıştırmadan hafta sayıyorlar adeta.

Göztepe farklı çıkar

Akyazı’da, saha ve seyirci avantajını arkasına alınca hücum planlarını daha da coşkulu yapabilen bir Trabzonspor izliyoruz... Kötü gidişatı hızlı durdurabilme adına hoca değişikliğine giden Göztepe’nin ‘yeni teknik adam’ motivasyonunu nasıl kullanacağı merak konusu. Maestro ile bilindik hücum oyunu kimi maçlarda başarılıydı denilebilir. Tomas’ın ise biraz daha defansif tedbirler alıp, önce kaybetmeme senaryosunu devreye sokacağını düşünüyorum. Formasyonu değiştirebilir.

Pas oyunuyla denge bozar

Abdullah Avcı’nın takımını lider yapan pas oyununu, yine sabırla ilmek ilmek ördürüp, rakip defansın denge ve konsantrasyonu bozmak suretiyle sonuca gideceğini düşünüyorum. 40 bin kişilik tribün atmosferi, ön alan baskısıyla başlangıç yaptırabilir. Böyle bir oyunda Nwakaeme yine zor durdurulur hatta maça damga vurur. Bu sezon rakiplerinin her türlü planını kırmayı başaran ve bu konuda bağışıklık kazanmış bir Trabzonspor söz konusu. Abdülkadir Ömür’ün de yükselen özgüven duygusuyla peşpeşe bir kaç maçı daha üst düzey oynama potansiyeli göstereceğini düşünüyorum. Cornelius ise şifreyi çözer.

Lider Trabzonspor önemli bir fırsatı kaçırmanın üzüntüsüyle Trabzon’a dönüyor. Tabii ki Kadıköy’de alınmış bir puan önemli ama bu şekilde olması moralleri bozan unsur oldu. Karşılaşmaya dair bir çok senaryonun içinde elbette beraberlikle sonuçlanan ihtimaller de vardı. Ancak, rakibinin eksik kalması, akabinde bulunan gol her şeyi Trabzonspor’un istediği hale getirmişti. Atılan gol sonrası oyunda hakimiyet, yakalanan pozisyonlar işin bittiğini bile düşündürmüş olabilir oyuncular nezdinde.

Ancak ilerleyen süre, rakibin artan direnci, taraftar desteğinin yoğunluğu; habercisi olduğu golü de beraberinde getirdi. Lider Trabzonspor şampiyonluk yolunda haritadaki belki de en önemli engeli beraberlikle geçti özünde. En yakın takipçisiyle arasında oluşan 15 puan, sezonun bu aşamasında, daralan makas da düşünüldüğünde O özel ve güzel günün habercisi olmaya yeter düzeyde. Oyuna dair, rakibin direncini kırmaya yönelik yapılacak tüm organizasyonlar yapıldı ancak gol gelmedi.

Ahmet Can’dan net cevap

Tek bir organizasyon eleştirisi “oyuncu değişiklikleri” konusunda yapılabilir gibi gözükse de hamlelerin işlevsizliği bu eleştiriyi etkisizleştirecek düzeydeydi. En çok konuşulan, en çok sorulan soru olan “Ahmet Can ne yapar, maçın ağırlığını kaldırabilir mi?” sorusunun karşılığını da Ahmet Can sahada net, temiz oyunuyla göstermiş oldu. Kazanılan bir puan, kaybedilen iki puan arasında konuşulacak çok şey var. Ancak lig biterken en önemli deplasman eşiğinin de geçilmesine kazanım olarak bakmak sanıyorum dün gecenin hatırlanması gereken tek konusu gibi. Sonuç ne olursa olsun, az kaldı...

Lider Trabzonspor, mevcut puan farkının rahatlığı ve coşkusuyla İstanbul’da... Elbette rahatlıkla, rehaveti birbirine karıştırmamak gerekiyor. Trabzonspor yıllar sonra puana dair kaygılarını çok geride bıraktığı bir sezon yaşıyor. Mutlak kazanmayı, bir temel ihtiyaç, istatistiki değer ve gelecek nesillere aktarılacak bir rekorun çıtası olarak araç edinme derdinde. Bu durum, Trabzonspor’un oyununda uzun zamandır bir ‘çe∫itlilik ve deği∫im’ hali görmemizin ana nedeni gibi. Bu ak∫am muhtemel baskıyı kırmak ve hissetmemek adına bu psikolojik üstünlükle sahada olacaklar. Zira, makasın giderek daraldığı ligimizde, kendi makasını kendi elleriyle daha da daraltma ve ligi erkenden ‘kesme’ kendisi adına bitirme hedefi söz konusu...

Şifre yine; sakin kalmak

Ev sahibi Fenerbahçe, taraftarının da maç başı desteğiyle karşılaşmaya ön alan baskısıyla başlayabilir. İsmail Kartal, yoğun ön alan baskısıyla taraftar coşkusunu birleştirip, erken bir gol bulmak ve kontrolü eline almak isteyecektir. Bu ön alan baskısının arka tarafta bırakacağı boşluklar ise Trabzonspor’un aradığı golün dakikasını oldukça erkene alabilir. Trabzonspor, bu ilk baskı senaryosunu; sakin kalıp, doğru pas bağlantılarıyla kırmak isteyecektir. Bu tip baskılarda Uğurcan’ın uzun toplarıyla Trabzonspor hücum hattının pozisyona girmeleri ise sürpriz olmayacaktır.

Anahtar oyuncu Djaniny

Öte yandan, elbette bekleyen bir Trabzonspor kadar ön alan baskısıyla başlayan bir Trabzonspor izleme ihtimalimiz de çok yüksek. Bu oyunu Alanya ve Konya önünde başarıyla pratiğe dökmüş olmaları böyle bir başlangıç ihtimaline de ‘neden olmasın?’ dedirtiyor. Her iki takımın da geçiş için önemli silahları varken arka tarafta alan bırakmama adına bir temkinli oyun ihtimali de söz konusu ama ben bunun erken kırılacağını düşünüyorum. Bilhassa, Cornelius rakip stoperlerle boğuşurken; Nwakaeme, Visca, Bakaseta, Ömür ve hatta Siopis boşluklara sarkabikir. Djaniny ise ister ilk 11 ister yedek yine anahtar oyuncu olur diye düşünüyorum.

Saha içinde oyuncularıyla, tribünde ise taraftarıyla her iki kulvarda da varız diyen bir Trabzonspor izledik.Lider, ‘Her iki kupaya da talibim’ mesajını en güçlü şekilde verdi. Daha karşılaşmanın ilk dakikalarından itibaren önde, baskılı, arzulu başlayan Trabzonspor, oyununu rakibine kabul ettirdi. Visca, güzel bir organizasyonla takımını öne geçirip, oyun üstünlüğünü tabelaya da yansıtmış oldu. Gol dakikasından sonra oyunun kontrolü de ev sahibi Trabzonspor’un eline geçmiş oldu. Tek maçlık eşleşmede Antalyaspor’un da rakip kalede gol umuduyla aldığı riskler ortaya mücadele gücü yüksek bir karşılaşma çıkardı. Trabzonspor kadro seçimiyle işin ciddiyetini zaten rakibine hissettirerek sahaya çıktı. Kenarda risk durumunda kullanacağı özel oyuncularını da hafta sonuna saklamış oldu. Özellikle Vitor Hugo’nun sakatlanması, sedyeyle çıkması keyifleri kaçırsa da skoru netleştirmesini bilen bir Trabzonspor, 'Önce bu maç' der gibiydi de. Bu tip maçların klasiğidir aslında. Kabul edelim ki; Önünde bir zorlu kupa maçı ve akabinde ligde çok ciddi ezeli bir büyük maç vardır. Elbette akıllar biraz oradadır. Orada da olmalıdır. Bunda garip bir durum yok.

Öncelik çifte kupa

Kazanmak, mükemmel geçen böylesi bir sezonu çift kupayla taçlandırmak belli ki Abdullah Avcı’nın önceliği. Öyle bir takım yapmış ki, kim oynarsa oynasın, gücünü oyunundan alıyor. Böyle bir takım için oyuncu eksikliği olsa dahi tüm Trabzonspor camiası çözümün hocanın cebinde olduğunu, sezon başından itibaren de genetiğine kodlandığının rahatlığı ile önüne bakıyor.

Dün akşam Trabzon'da şampiyonluk hikayesini belki de en önemli sayfası yazıldı. Asla bırakmayan, asla pes etmeyen, asla vazgeçmeyen Trabzonspor şampiyonluk yolunda geriye düştüğü karşılaşmada muhteşem bir geri dönüşe imza attı. Abdullah Avcı, ilk yarısı Hikmet Karaman’ın oyunlarıyla birlikte öne geçtiği karşılaşmada, yaptığı mükemmel hamlelerle terse çevirmesini bilen isimdi! Djaniny inanılmaz bir performansla takımının hücum organizasyonunu değiştiren unsur oldu. Dün akşam Abdullah Avcı ve öğrencileri bir takımın inanmışlığının karşısında hiçbir engelin duramayacağını göstermiş oldu. İlk yarısında bireysel hatalar sonrası, izahı zor ama belki de rehavetin de etkisiyle geri düşülüyor… Hemen toparlanıp muhteşem bir oyunla geri dönülüyor. ‘Buradayız’ deniliyor… Lider burada deniliyor. Bu görüntü bu sezon tüm tuhaf sözleri üretenlere de adeta ders niteliğindeydi…

Pozitif oyun

Dün gece Nwakaeme sol tarafı "yazlık" merkezi de "kışlık" kullanan bir aile reisi gibiydi… O bir oyuncunun; oyunun, ligin, koca bir şehrin ve camianın kaderini nasıl etkilediğinin de somut canlı örneği gibiydi. Oyunu yazmak, oyunu konuşmak bu aşamada anlamlı almıyor.Trabzonspor pozitif futbolun tüm gereklerini, gelecek nesillere bir tez konusu, ders konusu olarak da bırakmanın sorumluluğu ile geceyi sezon sonuna taşıdı. Muhteşem dönüş, muhteşem şeylerin de en önemli habercisi olarak tarihe düşülen not oldu!