Trabzonspor geçen sezon yakaladığı popülariteyi yeni sezonda devam ettirmek istediğini söylemleriyle ve attıkları adımlarla gösteriyor. Tabii ki bu işin iki mimarı var; biri Başkan Ahmet Ağaoğlu diğer isim de teknik direktör Ünal Karaman. Başkan kulübü çizdiği strateji ile yönetirken, bunun meyvelerini de almak Ünal Karaman’ın işi. Geçen sezonki gençlik aşısının tutması çok çok önemliydi. Çünkü alacağınız kararlarda katalizör görevi yapıyordu bu gelişim. Eğer yıllar sonra Trabzonspor inandırıcı bir şekilde şampiyonluk kelimesini telaffuz ediyorsa sebebi yaşanan bu gelişmelerdir.

Artık şampiyonluk gerekiyor

Gelelim yeni sezona; evet gençleştirme ve genç yetenekler bulup takıma entegre etmek çok güzel. Ancak hani deriz ya ‘Her şeyin fazlası zarar’ diye, bu konuda da abartmamak gerekir. Niye bunu diyorum açayım. Trabzonspor bir proje kulubü değil, yarışmacı bir takım. O nedenle bir taraftan geleceğe yatırım yapılırken, bir taraftan da günü düşünmek zorundasınız. Çünkü bu taraftar yıllardır büyük bir sabır gösterdi ve artık bundan sonra 4 büyük sözünün içinde gerçekten o ‘Büyük’ kelimesinin içinin doldurulmasını bekliyor. Büyüklüğün de şampiyonluktan geçtiği herkesin malumu.

Eskiler, bugüne ışık tutacaktır

Bu yolda Trabzonspor’un artıları da var eksileri de. En büyük artıları, başkan-teknik direktör uyumu ve taraftarı. Geçmiş başarılara bakıp önemli çıkarımlar yapabiliriz. O başarılı kadrolar bugünlere ışık tutacaktır. Ancak o zaman ne yabancı kuralı vardı, ne de diğer kulüplerin alt yapıları güçlüydü. Trabzonspor lokal avantajını yetenekli isimlerle birleştirdi ve ligi domine etti. Şimdi aynı şeyleri beklemek yanıltıcı olur.

Geri adım atılmasın

Bir taraftan gençlik hamlesi hem Trabzon hem de Türkiye için sürmeli. Diğer taraftan da bünyeye uygun kaliteli yabancı konusunda doğru seçimler yapılmalı. Yeni Yusuf ve Abdülkadirler’in önünü açmak için ‘üret sat’ politikası doğru işlemeli. Tabii ki bunu yapabilmek için çok güçlü bir altyapı ekibi olmalı. Trabzon’da da fazlasıyla olduğuna inanıyorum. Sözün özü; Trabzonspor’da un var, şeker var, yağ var. Çok güzel helva yapacak aşcılara da sahip görünüyor. Yeter ki bu ilkeli, kararlı ve tutmuş gözüken stratejiden geri adım atılmasın.

Bir zamanlar Trabzonspor’da Yusuf Yazıcı’ların esamesi okunmazken, Yusuf Erdoğan bir güneş gibi parlayan bir yıldızdı. Ancak çoğu futbolcunun yaşadığı yıldız sendromundan nasibini aldı ve kariyer planlamasında gerilere düştü. Şimdi, ‘Galatasaray’da ne yapar’ sorusunun cevabına bakalım. Bir kere küme düşen bir takımdan gelen oyuncu olmak, taraftarın onayını almak için işinizin kolay olmadığını gösteriyor. Örnek mi? Muğdat! Yerli oyuncu kontenjanı için alınmış bir dolgu oyuncusu duygusunu yenmesi gerekir. Bence Yusuf için Trabzon’daki güzel günlerinden sonra çok önemli bir şans. O performansı yakalamanın kolay olmadığını ve maça 1-0 mağlup başladığını belirteyim. Kitleleri bu görüşten çevirip hepimizi yanıltmak onun elinde. Temennim Yusuf Erdoğan’ın hepimizi mahcup etmesi. En çok sevinen ben olurum.

Finalde Süper Lig biletini kim kapacaktı? Bu sorunun cevabını dün gece vermek için sahaya çıkan iki takım kıyasıya bir mücadele gösterdi. Her iki teknik adamın da bu maça çok iyi hazırlandığını daha ilk 45 dakikada gördük. Aslında ilk yarı biraz da bana Hatayspor - Adana Demirspor maçının ilk yarısını hatırlattı. Hem oyun olarak hem de skor olarak. Bir kere ilk yarıda Ankara’daki Gazişehir yoktu sahada.

Sistem bozuldu!

Mehmet Altıparmak’ın öğrencileri rakibi kendi ceza alanlarına sokmadı ve ardından tehlikeli ataklarla da gol pozisyonları yakaladı. Bjarnason sürpriz bir isim olarak bu yarıya damgasını vurdu. Özellikle sol kanattan ataklar aradıkları golü getirdi Gazişehir’e. Hatayspor bildiğimiz sistemini kurmaya çalıştı ama rakibin önde baskısı biraz onların oyun kurgusunu bozdu.

Tebrikler Palut’a

Gazişehir’de Bjarnason ve Gökhan’ın etkili oyunları ikinci yarıda da Hatay’a zor anlar yaşattı ama İlhan Palut’un öğrencileri doğru bir hücum organizasyonuyla sonuca ulaşmayı başardı. Skor eşitlendikten sonra iki takımın da hata yapma telaşı temkinli bir oyun getirdi ve Play-Off finali üst üste 5. kez penaltılara gitti. Osmanlı maçından penaltılara alışkın olan Gazişehir gülmeyi başardı. Hatay’ı gönülden tebrik ederiz. Alkışı hak ettiler. Ancak finallerin hocası Mehmet Altıparmak tarihe geçen taraf oldu. Hoş geldin Gazişehir...

Her sene olduğu gibi sezon finali geldi, çattı. Klasik olacak ama finalin favorisi olmaz. Sezonluk performansa bakarsak son maça kadar ligin tozunu atan Hatayspor’un yaydığı pozitif dalga İlhan Palut’un öğrencilerini bir adım öne çıkartıyor. Asla pes etmeyen, oyunun son saniyesine kadar taktik disiplinden ödün vermeyen ve ofansif görünse de bu ligin en az gol yiyen takımı olarak savunma da yapabilen Hatayspor gerçekten hepimizi çok etkiledi. Hatayspor’un en büyük gücü kompakt bir takım olması. Oyunu, dikine çabuk ve etkili oynayabiliyorlar. Ayrıca geri dönüşlerde oldukça çabuklar. Orta alanda Diallo ile Kubilay tam bir sibop. savnumada Yusuf hem tecrübeli hem de skorer. Keza partneri Sadi ile de iyi bir tandemler. İlhan Palut duygu patlamasını son maçta yaşadı haklı olarak. Ama finalde rakibine saygılı ve gücünü bilerek temkinli olacaktır.

Altıparmak’ın artıları çok

Gazişehir ise sezona ilk iki rüyası ile başlayıp sonrasında Play-Off’a razı oldu. Mehmet Altıparmak geçen sezon Erzurum’u çalıştırırken rakibi olan takımın başında bu defa üst üste ikinci kez finalde. Bu önemli bir artı. Rakibin enerjisi ve yüksek performansı karşısında onun da en büyük kozu takımın ağırlığı. Poepon’un oynayacak olması da gol bölgesindeki sıkıntıyı çözecektir. Kalede Günay, Göztepe- Eskişehir finalinde iki yıl önce Göztepep’nin kalesindeydi ve bu heyecanı biliyor. Gazişehir’de kanatların performansı belirleyci olur. Oğulcan, Kenan, Del Valle vasatın üstüne çıkarlarsa Altıparmak’ın yüzü güler. Gönüllerin favorisi Hatayspor ama son sözü futbolcular söyleyecek. iki ekibe de bol şanslar, inşallah güzel bir futbol gecesi olur...

Bursa’da çok renkli bir final izledik. Sakaryaspor taraftarıyla Bursa’ya çıkartma yapmış, Karagümrük ise semti bu maça taşımıştı. Karagümrük tecrübe ve kalite olarak bir adım önde gözüküyordu. Sakaryaspor’un artısı enerjisi, daha kompakt bir takım olmasıydı. Zaten Sakaryaspor Teknik Direktörü Şaban Yıldırım rakibin üstünlüğünü bilerek oynamasına müsade etti. Nereye kadar, kendi ceza alanına kadar. Ama bu düşünce sahaya ne kadar yansıdı derseniz, tam değil. Karagümrük orta alanda ara paslarla Sakarya savunmasının arkasına sarksa da gol atmayı başaramadı. İkinci yarıda bu oyunun iki tarafa da gol için yeterli olmadığını görmedik. Karagümrük rakibine göre daha dominant gözüken oyununu sürpriz bir golle süsledi ve psikolojik üstünlüğü de eline almayı başardı. Yenik duruma düştükten sonra hücumu düşünen Sakaryaspor rakip savunmayı açmakta zorlandı.

Kaleci Tarık’a takıldılar

Tabii ki bu anlarda artık duran toplar devreye girer. Eğer iyi kullanabilirseniz şansı yakalarsınız. Sakaryaspor da fazlasıyla bunu denedi... Kaleci Tarık’ın 81’de üst üste kurtardığı iki top bir anlamda kaderleri oldu. Son sözü kalite söyledi. Erkan Zengin eski parlak günlerini hatırlatan çalımlarla Ahmet Aras’a 2. golü attırarak skoru perçinledi... 1. Lig’e hoş geldin, tebrikler Karagümrük. Sakaryaspor’a da geçmiş olsun buraya kadarmış demekten başka söz kalmıyor...

Erzurumspor için dramatik bir maçtı. Geçen sezon bu vakitler Play-Off finalini kazanıp Süper Lig mutluluğu yaşayan Dadaşlar bir yıl sonra lige veda etti.

Kayserispor karşısında kazanmalarının yetmediği yani iplerin kendilerinde olmadığı bir 90 dakikaya çıktılar. Rakip ligde kalmayı garantilemiş. Futbolcular sahaya ‘bitse de bir an evvel tatile çıksak’ modunda çıkmış.

Gerçekten bir teknik adam için böyle maçlarda futbolcuyu motive etmek kolay değildir. Bir taraftan mücadele edeceksin, ismine gölge düşürmemek için hassas olacaksın. Çünkü bu maçın sonucunu ayrıca iki ekip Bursaspor ve Göztepe’de takip ediyordu, aynı Erzurumspor’un onları takip ettiği gibi.

Erzurumspor’un en büyük kozu son maça çıkarken eşitlik halinde 3’lü averajla ligde kalabilmesiydi. Tabi ki hakemin son düdüğüne kadar bu umudu yaşadılar.

Ders almaları gerek

Taylan’ın daha oyunun başlarında gelen golüyle rahatladılar ve biz buradan 3 puanı kopartırız dedikten sonra İzmir ve Malatya’dan gelen sonucu beklediler 90 dakika boyunca...

Aslında Erzurumspor lige dün veda etmedi. Dadaşlar önceki hafta evinde Fenerbahçe’ye karşı kaybettiği maçta düştü.

Umarım yönetim Süper Lig’de yaşadıkları bu hüsrandan sonra yabancı transfer seçimi ve yetersizliği konusunda gerekli dersi çıkarır.

Hatay’da final biletini kim alacaktı? Maç öncesi ev sahibinin sezon performansı etkileyici olduğu için kağıt üzerinde daha ağır basıyordu. Ancak eleme usulü maçlar puan maçına benzemez bu da bir gerçek. İlk maçın Adana’da 0-0 bitmesi de Demir için zor bir karşılaşma olacağının işaretiydi. Ümit Özat sürpriz bir kararla Pote’yi 11’e almadı. 45 dakikada güzel oynayan taraf Hatayspor ama akıllı oynayan taraf ise Demirspor’du. Ümit Özat kendi ceza alanında etkili bir savunma yaptı. Orta alandan kapılan toplarla da rakip kalede ataklar geliştirdi. Özat’la birlikte adeta performansı parlayan Berk çok şık bir golle deplasmanda takımını öne geçirdi ve maçın uzama ihtimalini de ortadan kaldırdı. İkinci yarıda evinde Başakşehir ve Galatasaray dahil devleri bu sahada deviren Hatayspor’un pes etmeye niyeti yoktu.

Mirkan tarih yazdı

Önce Selim sonra da Gökhan Karadeniz’le iki gol atan İlhan Palut’un ekibi hem skor hem de psikolojik üstünlüğü ele geçirdi. Yenik duruma düştükten sonra Özat, önce sarı kartlı Gladky’nin yerine 46’da Pote, sonrasında stoper Semih’in yerine hücuma Kage’yi riskini aldı. Ev sahibi ekip artık finale çok yaklaşmışken sağ kanattan Adil’in kavisli ortasında kaleci Akın’ın büyük hatası skoru 2- 2’ye getirdi. Ancak bu sezonki Hatayspor için ‘biz bitti demeden bitmez’ sloganı işledi. Ve Mirkan kafa ile dokundu, tarih yazdı, takımını finale taşıdı... Tebrikler Hatayspor, İstanbul finalini fazlasıyla hakettin...

Bursa’da kelimenin tam anlamıyla bıçak sırtı bir 90 dakikaydı. Tribünlerin tıklım tıklım dolu olduğu tarihi maçta konuk ekip Göztepe’nin kadro olarak önemli eksikleri vardı. Bursaspor ise önceki hafta Antalyaspor ’u deplasmanda yenmiş olmanın özgüveniyle sahaya çıktı. İlk yarı çok tempolu ve mücadele gücü yüksekti. Bursaspor erken bir gol için baskı yapsa da istediği pozisyonları bul makta zorlandı. Göztepe ise üzerine gelen rakibi karşısında süratli forvetleriyle etkili olmaya çalıştı. 11. dakikada Berkan’ın nefis serbest atışında, dün stoper oynayan Alpaslan nefis bir kafa vuruşu ile Bursaspor ağlarını havalandırdı, ancak gol VAR sisteminden gelen uyarı üzerine ofsayt nedeniyle iptal oldu. İkinci yarı nefes kesti. 50’de Göztepe penaltı kazandı.

Kusursuz Kalkavan

Deniz Kadah’ın vuruşunu Okan kurtardı. Belki de maçın kırılma anıydı. 72’de Göztepe Halil ile yine golü bulsa da VAR’a takılan pozisyon ofsayt gerekçesiyle sayılmadı. Son bölümde bir puanın da kendine yettiğini düşünen Göztepe savunmayı ve orta alanı güçlendirdi. Bursaspor ise son ana kadar 3 puanı kovaladı. Dün Bursa’da atanların değil tutanların başarılı olduğu bir 90 dakiyaydı. Ligin son haftasına daha umutla giren Göztepe oldu. 16. beraberliğini alan Bursaspor için ise iki stoperinin de cezalı olarak Malatya deplasmanı na gidecek olması ligde kalma yolunda işlerinin hiç de kolay olmadığını gösteriyor. .. Maçın hakemi Mete Kalkavan’ı da böyle zorlu karşılaşmayı çok başarılı yönetiminden ötürü kutlarım.